ตอนที่ 9
ตอนเด็ก ๆ นันท์นภัสไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหนไกล ๆ เพราะบิดาของเธอมัวแต่ทำงาน วีรยุทธนั้นตามใจนันท์นภัสบุตรสาวมาโดยตลอด เอกดนัยนั้นรู้ว่าพี่ชายเลี้ยงลูกด้วยเงิน แต่ตอนนี้หลานสาวของเขาก็โตขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก เธอไม่เอาค่อยเอาแต่ใจเหมือนตอนแรก ๆ ที่มาอยู่กับเขา ก่อนที่เอกดนัยจะไปเรียนต่อที่เมืองนอก หลานสาวของเขายังวิ่งเล่นเป็นเด็กและก็เอาแต่ใจอยู่เลย แต่พอมาดูตอนนี้นันท์นภัสเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีความคิดอ่านที่โตขึ้นจนทำให้เขารู้สึกหลงรักหลานสาวของตัวเอง เอกดนัยพยายามสลัดความคิดบ้า ๆ นั้นออกไป เนเน่เป็นหลานสาวแท้ ๆ เขาไม่ควรรู้สึกกับเธอแบบนั้น
“แล้วเย็นนี้ล่ะ..เนเน่อยากให้อาพาไปเดทที่ไหนล่ะ” เขาถามเธออีกครั้งนันท์นภัสจึงค่อยร่าเริงขึ้นมาหน่อย หลังจากบิดาเธอเสียไปก็ได้คุณอาอย่างเขามาคอยดูแล เด็กสาวรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเพราะหลงรักคุณอาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“ขอเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น แล้วก็เลี้ยงหนังเพิ่มอีกสักเรื่องได้มั้ยคะ”
“ได้สิ”
“แล้วถ้าเป็นหนังผี อาเอกกล้าดูกับเนเน่มั้ยคะ”
“ได้เลย อาไม่กลัวอยู่แล้ว”
“ดีเลย ค่ะ งั้นเดี๋ยวเนเน่รอที่นี่นะคะ”
17.00 น.
เอกดนัยพานันท์นภัสหลานสาวไปทานอาหารญี่ปุ่นที่สรรพสินค้าแห่งหนึ่ง พอหลังจากทานอาหารเสร็จ เขาก็พานันท์นภัสไปซื้อตั๋วเพื่อรับชมภาพยนตร์ที่กำลังฮิตอันดับหนึ่งอยู่ในขณะนี้ แต่เขาระหว่างที่กำลังจะซื้ออยู่นั้น ก็ดันไปเจอเข้ากับเลขาฯ คนสวยของพี่ชาย ที่เดินเข้ามาทักพอดี
“สวัสดีค่ะคุณเอกดนัย วันนี้มาดูหนังเหรอคะ” หญิงสาวร้องทัก
“ครับ พอดีหลานสาวของผมเค้าอยากจะดูหนัง แล้วคุณชุล่ะครับไปไหนมา วิ่งซะหอบเชียว”
“ชุ ก็อยากดูค่ะ ถ้ายังไงฝากคุณเอกช่วยจองเผื่อชุสักที่ได้มั้ยคะ” หญิงสาวรีบเอ่ยขอ...ทั้งที่ตนเองไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ว่าจะมาดูภาพยนตร์ ชุติมานั้นแอบหลงรักเอกดนัยอยู่...ตั้งแต่ที่เขาเรียนจบกลับมาเป็นรองประธาน และตอนนี้ก็ยังได้เลื่อนขั้นเป็นประธานแทนพี่ชายอีก ก็ยิ่งทำให้เธออยากได้เขามาเป็นสามีมากขึ้น
การกระทำของชุติมาทั้งหมดจึงทำให้นันท์นภัสรู้สึกไม่พอใจ แต่เด็กสาวก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอได้แต่คิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายกาจนัก อ้างว่าตั้งใจมาดูหนังเพื่ออยากอยู่ใกล้คุณอาของเธอชัดๆ เพราะเห็นอยู่เต็มสองตาว่าเธอคนนี้วิ่งตามคุณอาของเธอมาตั้งแต่ตรงบันไดเลื่อนชั้นล่างแล้ว เพียงแต่เขาไม่เห็นเท่านั้น
“อ๋อได้ครับ..ผมก็กำลังจะจองตั๋วอยู่พอดี ว่าแต่เรื่องที่คุณชุอยากดู เป็นเรื่องอะไรครับ” เอกดนัยไม่ได้ปฏิเสธอะไร เขาแค่ถามเพราะจะได้จองให้ถูก
“เอาเรื่องเดียวกับคุณเอกก็ได้ค่ะ จะได้ไม่ต้องจองหลายรอบ งั้นเดี๋ยวชุ..ขอไปซื้อป๊อปคอนก่อนนะคะ เนเน่จ๋า หนูอยากได้อะไรฝากพี่ได้นะ” เธอเอ่ยขึ้นกับเด็กสาวอย่างเป็นมิตร แต่เด็กสาวดูออกว่าแววตาของเธอไม่ค่อยจริงใจสักเท่าไหร่
“ไม่เอาค่ะ” นันท์นภัสตอบสั้น ๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย