จังหวะนั้นหญิงสาวรู้ได้ทันทีว่าผู้ชายที่กำลังเล่นกีต้าร์อยู่คือใคร เธอรีบเบือนหน้าหนีพร้อมกับก้าวขาตรงไปข้างหน้า ในใจได้แต่คิดว่าไม่น่าเดินออกมาทางนี้เลย
"พี่มองอะไรคะ" แพรวเห็นว่าเขาไม่เล่นกีตาร์ต่อ และเธอสังเกตสายตาของชายหนุ่ม พอเธอมองตามสายตาเขาออกมาก็ไม่เห็นใคร
"พี่คนจะไปไหน" แพรวถามทันทีที่เห็นคนธรรพ์วางกีต้าร์ลง แล้วเดินตรงมาที่หน้าบ้าน
ตอนนี้ชายหนุ่มคิดว่าเขาคงไม่ได้ตาฝาดแล้วล่ะ ผู้หญิงคนนั้นถ้าไม่ใช่กอหญ้าคงจะเป็นวิญญาณของเธอออกจากร่าง
"พี่มองหาอะไรคะ" แพรวเดินตามหลังคนธรรพ์มา แต่ก็ไม่เห็นใคร
ชายหนุ่มมองซ้ายมองขวา "ก็เดินมาทางนี้นี่" เขาพูดคนเดียวเบา ๆ แล้วก็หันกลับไปพูดกับแพรว "เปล่าไม่มีอะไร พี่กลับบ้านก่อนแล้วกัน" ชายหนุ่มเดินกลับมาแล้วก้าวขึ้นมอเตอร์ไซค์ทันที
"ไหนบอกว่าจะอยู่ถึงเย็นไง" แพรวยังยืนเกาะรถมอเตอร์ไซค์ไม่ยอมให้เขาออกตัว
"พี่เพิ่งนึกได้ว่ามีธุระ เดี๋ยวตอนเย็นมา
