บทที่ 4

621 คำ
"เมื่อกี้ครูว่าอะไรนะคะ" กอหญ้าถึงกับถามซ้ำ ทั้ง ๆ ที่เธอก็ได้ยินชัดเจน "เด็กคนนี้คือลูกของตาคนใช่ไหมหนูกอหญ้า" "จะเป็นลูกของคนได้ยังไงในเมื่อหนูไม่ได้ท้อง" มันยากที่จะรับได้ นั่นมันแค่ครั้งเดียวเองนะ และทั้งสองก็เมาด้วย "ทางโรงพยาบาลคงจะตรวจผิดแน่ค่ะ" หญิงสาวค่อย ๆ พลิกกายแล้วหันหลังให้ เหมือนเธอไม่อยากจะรับรู้อะไร "ผมก็คิดว่าอย่างงั้นแหละแม่ โรงพยาบาลคงจะตรวจผิด" เข้าทางชายหนุ่มทันที เพราะเขาก็คิดว่าแค่ครั้งเดียว ถึงแม้เขาจะพอรู้ตัวอยู่บ้างว่าเขาทำอะไรลงไป แต่คนธรรพ์คิดว่าเขากำลังกระแทกแฟนสาวของเขาอยู่ ใช่แล้วคนธรรพ์มีแฟนแล้ว และทั้งสองก็คบกันมาเกือบปีแล้ว กอหญ้าและผึ้งก็รู้ดี "หนูง่วงนอนแล้วค่ะ เชิญทุกคนออกไปได้" เธอพูดทั้ง ๆ ที่ยังนอนหันหลัง เพราะตอนนี้ไม่อยากจะหันหน้าไปให้พวกเขาเห็นน้ำตาที่มันกำลังไหลรินลงมาตามไรผม "เราไปเถอะแม่ ผึ้งมึงก็เฝ้าอยู่นี่แหละ" "จะกลับได้ยังไง ลูกเป็นคนทำให้เพื่อนเจ็บนะ" "แม่ไม่เห็นเองต่างหาก มันนั่นแหละข้ามทางมาไม่ดูตาม้าตาเรือ" "อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ ดูสิคนมองใหญ่แล้ว" ผึ้งพูดขัดจังหวะแม่กับลูก เพราะเตียงที่กอหญ้านอนอยู่ก็คือห้องผู้ป่วยรวม "อยู่เตียงไหนนะคุณพยาบาล" พอแม่กอหญ้ากลับมาที่บ้านก็ได้ยินคนพูดกันว่า คนธรรพ์ขับรถชนกอหญ้าตอนนี้รถกู้ภัยพามาส่งที่โรงพยาบาลแล้ว นางก็รีบตามมา "แม่" กอหญ้าได้ยินเสียงแม่ หญิงสาวรีบหันกลับมาดู ตอนนี้เธออยากจะกอดแม่มาก "ไปทำยังไง ทำไมถึงขับรถชนกันแบบนี้" "พี่ต้องขอโทษแทนไอ้คนมันด้วยนะดาว" "ไม่เป็นไรหรอกครู ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ เจ็บทั้งสองคนเลยใช่ไหม" จังหวะที่ละอองดาวกำลังถามข่าวลูกสาวอยู่นั่น พยาบาลก็ถือยาเข้ามา "อันนี้เป็นยาบำรุงครรภ์นะคะ ให้ทานหลังอาหารทันที" พยาบาลจัดยาให้กอหญ้า ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มองหน้ากัน "อะไรคือยาบำรุงครรภ์" ละอองดาวรีบแย่งยาที่อยู่ในมือพยาบาลขึ้นมาดู มันคือยาบำรุงเลือดสำหรับคนตั้งท้อง "ทำไมลูกสาวฉันต้องกินยาบำรุงครรภ์ด้วยล่ะ" "คุณคือคุณแม่ของคนป่วยใช่ไหมคะ" "ใช่" ตอนนี้ทุกคนจะห้ามพยาบาลก็คงไม่ทันแล้ว เพราะมันคือหน้าที่ของนางพยาบาลที่ต้องชี้แจงให้ญาติผู้ป่วยเข้าใจ "อะไรนะ!!!" พอได้ฟังที่พยาบาลพูดมาทั้งหมด ละอองดาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้า "พวกคุณเข้าใจผิดกันหรือเปล่าลูกฉันยังไม่มีผัวแล้วมันจะท้องได้ยังไง" "เอ่อ.. ทางเราตรวจเลือดจนแน่ชัดแล้วนะคะ" พยาบาลพูดเสียงเบาที่สุดแล้ว เพราะตอนนี้พยาบาลพอจะเดาทางออกแล้วว่าอะไรเป็นอะไร เพี๊ยะ!! "โอ้ยแม่" ฝ่ามือของแม่เธอฟาดลงที่ ต้นแขนลูกสาวอย่างแรง เมื่อรู้ว่าลูกสาวท้อง จนทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็ห้ามไว้ "งามหน้าไหมมึง มึงท้องกับใคร!!" ตอนนี้สายตาทุกคู่ที่อยู่ในห้องนั้นต่างก็มองมาที่กอหญ้า เรื่องท้องไม่มีพ่อ มันเป็นเรื่องที่ชาวบ้านชาวช่องชอบสอใส่เกือกยิ่งนัก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม