“ป้า...ผู้หญิงที่เพิ่งเดินผ่านไปใช่ว่าที่พระชายาของท่านชีคฟารีสต์หรือเปล่า” ผู้ที่แฝงกายเป็นพ่อค้าเร่ ได้เอ่ยถามแม่ค้าขายเครื่องประดับ ซึ่งตั้งร้านอยู่ติดกัน พออีกฝ่ายพยักหน้ารับ พร้อมกับเอ่ยตอบย้ำว่าใช่ คนที่เอ่ยถามก็คลี่ยิ้มเย็นออกมาทันที “ใช่แล้วค่ะ พระองค์เป็นพระชายาของท่านชีค มีเสียงเล่าลือว่าสิริโฉมงดงามยิ่งนัก ป้าเพิ่งเห็นตัวจริงก็วันนี้นี่เอง ทรงสง่างามสมกับคำเล่าลือจริงๆ” ผู้ที่แฝงกายเป็นพ่อค้าเร่ยิ้มเย็นตรงมุมปาก ดวงตายังคงจ้องมองนิ่งอย่างไม่วางตายังร่างบอบบางที่ได้เดินผ่านไปจนเกือบลับสายตา ขณะเดียวกันก็ลอบตอบอยู่ในใจด้วยความหิวกระหาย ในร่างอรชรของผู้ที่กำลังจะตกเป็นเครื่องมือการแก้แค้น ‘ใช่แล้ว ทรงมีสิริโฉมงดงามและคงทำให้ข้าสนุกอยู่ไม่หยอก ตอนที่จับตัวเธอมาโยกคลึง’ ทันทีที่ได้ก้าวเท้าเข้ามาในบริเวณของโรงพยาบาลชุมชน จิลลาภัทรก็อดที่จะทึ่งกับความทันสมัยของโรงพยาบาลแห่งนี้ไม