เขาบรรจงจูบด้วยความรู้สึกที่โหยหา นานแค่ไหนที่เขารอคอยการกลับมาของเธอ ในเวลานี้ชายหนุ่มรู้ตัวแล้วว่าการรักใครสักคน มันทำให้เรามีความอดทนมากพอ ที่จะเลือกให้หัวใจรอเธอมาเป็นคนของใจอย่างไร้เงื่อนไข และไม่ต้องฝืนใจเมื่อเราอยากจูบใครสักคน
กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง! เสียงคนกดออดหน้าห้องดังขึ้น จึงทำให้ชายหนุ่มจำใจต้องผละจูบออกเสียดาย แต่คนที่เขินอายนั่นคือองุ่น เธอแทบจะไม่กล้าเงยหน้ามองเขาด้วยซ้ำ
"ใครมา ไปรอผมในห้องก่อน จุ๊บ!" เขาไม่พูดเปล่า แต่ได้จุ๊บลงไปที่หน้าผากของหญิงสาวอีกด้วย
"คุณตุลา..." องุ่นร้องเรียกชื่อเขาออกมาเบา ๆ ด้วยความเขินอาย จนเธอไม่รู้จะอายยังไงแล้วในตอนนี้
"ก็เราเป็นแฟนกันแล้วนี่ ผมจะจุ๊บแฟนหรือว่าจูบแฟนมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกจริงไหม" เขาพูดเองเออเอง
