ยาหยีไม่ได้ตั้งใจจะพูดโพล่งออกไปแบบนั้น...
เธอรู้สึกวาบไหวในทรวงอกคล้ายระลอกคลื่นซัดสาดในหัวใจ สาวน้อยนอนหงายเปลือยกายท่อนบนโดยมีเขาทาบทับมองสบตาเธอด้วยแววตาเจ็บลึก ชายหนุ่มสะบัดผ้าห่มคลุมร่างอรชร ก่อนจะลุกเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบกระป๋องเบียร์มานั่งดื่มตรงปลายเตียง
ยาหยีกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ รู้สึกผิดที่เผลอพูดสิ่งที่เตรียมมาจากบ้านออกไปจนได้ ทั้งที่เธอเปลี่ยนใจจะไม่ใช้ข้ออ้างนั้นเพื่อหนีเขาแล้ว
ก็...เธอในตอนนี้ถ้าไม่โกหกตัวเองก็ต้องยอมรับว่าอยากแต่งงานกับเขา ในฐานะอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นเมีย...หรือแม่ของลูกที่วันหนึ่งจะถูกเขาเฉดหัวทิ้ง!
ขอซึมซับความสุขเล็กๆ ไว้ในความทรงจำก็ยังดี...
คิดแล้วน้ำตาก็ร่วงเผาะตอนที่ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงโดยจับผ้าห่มปกปิดทรวงอกไว้ เขาหันกลับมามองพอดี ยาหยีสะดุ้งสุดตัว กลัวว่าเขาจะพุ่งเข้ามาทำร้าย แต่ไอศูรย์ก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากหันหน้ากลับไปยกกระป๋องเบียร์ขึ้นกร
