ยาหยีสะดุ้งมองเขาท่ามกลางแสงสลัว ก่อนที่เรียวขาอ่อนนุ่มจะถูกจับแยกออกจากกันโดยมีเขาแทรกตัวอยู่ตรงกลางอย่างแนบแน่นจนร่างกายของทั้งสองแทบไร้ช่องว่าง
ไม่ใช่ไม่ชอบ...เธอแค่ตกใจ
“มันอาจจะเจ็บหน่อย” เขากระซิบชิดแก้มนุ่ม “ไว้ใจฉันนะ”
ยาหยีไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด กระทั่งความเจ็บแปลบแทรกซึมเข้ามาอย่างเชื่องช้า ทำเอาเธอถึงกับสะดุ้งและรีบยกมือขึ้นผลักเขา ทว่าคนตรงหน้ากลับจับมือนุ่มไปจูบเบาๆ ก่อนจะลากลิ้นเลียมาถึงต้นแขนแล้วฝากรอยจูบแดงๆ ไว้บนเนินอกอวบอิ่ม ปลายลิ้นไล้เลียจนเธอเผลอไผล แอ่นร่างรับเขาอย่างไม่รู้ตัว
“อา...”
ไอศูรย์รีบฉวยจังหวะที่สาวน้อยปล่อยกายปล่อยใจดันตัวเองผ่านเยื่อพรหมจรรย์แสนบางเข้าไปรวดเดียวลึกสุดทาง!
“โอ๊ย! คุณใหญ่ หนูเจ็บ หนูเจ็บ ฮือ...”
ยาหยีสะอื้นทุบอกเขาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวราวกับร่างจะฉีกเป็นสองส่วน! ไอศูรย์จูบหน้าผากปลอบโยน เขาประโลมกอดลูบไล้อยู่นานกว่าเธอจะลืมตาขึ้นม
