ตอนที่ 13
งานปัจฉิมนิเทศ
หลังจากงานปัจฉิมนิเทศในตอนกลางวันเสร็จสิ้นลง ภูบดินทร์ก็มีนัดกินเลี้ยงกับเพื่อนต่อที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตอนเย็น คืนนั้นเขาเมากลับมา แล้วก็เจอกับนภัสวรรณยืนรออยู่ บิดาของเขาไปติดต่อธุรกิจต่างจังหวัดยังกลับมาไม่ถึง พอเห็นเด็กหนุ่มมีเพื่อนสาวมาส่งเธอจึงไม่ค่อยไว้ใจ นภัสวรรณจึงไปบอกให้ลูกสาวรีบไปดูแลภูบดินทร์ที่กำลังเมามาย
“พี่ภู!!! ทำไมดื่มหนักขนาดนี้คะ”
“ก็ เพื่อน ๆ พี่ มันคะยั้นคะยอให้พี่ดื่มนะสิ”
“ไหวมั้ยคะ พี่ภู” เด็กสาวเข้าไปประคองพี่ชายเดินไปที่ห้องนอนของเขา และก่อนจะทิ้งตัวลงนอนเขาก็ดึงร่างเด็กสาวลงไปด้วย
“ไอย์ว่าพี่ภูไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะ จะได้สดชื่น”
“ก็ได้แต่ไอย์ต้องไปอาบให้พี่นะ” เมื่อเด็กสาวยอมตกลง เขาจึงยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
เด็กสาวจำต้องเข้าไปอาบน้ำให้ภูบดินทร์ ระหว่างที่เขานั่งอยู่บนขอบอ่าง ไอยวริญก็ถูหลังให้ หลังจากนั้นเธออาบน้ำชำระร่างกายให้เขาจนเสร็จ
“ไอย์ไปนอนก่อนนะคะ คุณแม่ยังไม่หลับไอย์กลัวคุณแม่จะรู้ ว่าไอย์ไม่กลับห้อง” เด็กสาวรีบบอกเพราะคืนนี้คุณแม่ของเธอก็รอบิดาของภูบดินทร์กลับจากต่างจังหวัดเช่นกัน แต่ระหว่างที่ไอยวริญหันหลังกำลังจะเดินไปเปิดประตู เขาก็รีบร้องทักเธอเสียก่อน
“ไอย์!!!..เดี๋ยวก่อน ช่วยไปที่บาร์แล้วหยิบเครื่องดื่มของคุณพ่อพี่อะไรก็ได้มาสักสองสามขวด” เขารีบบอกน้องสาวสุดที่รัก
“ค่ะ” เด็กสาวรับคำแล้วออกจากห้องไป
หลังจากที่ไอยวริญออกจากห้องมาได้ เธอก็เจอกับมารดาที่ยืนรอผลงานอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“แกจะรีบไปไหน...ยัยไอย์!!”
“พี่ภูให้ไอย์ไปหยิบเครื่องดื่มของคุณลุงค่ะ แต่ไอย์ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน”
“แกรออยู่นี่แหละ เดี๋ยวแม่ไปหยิบมาให้” หลังจากนั้นนภัสวรรณก็เอาน้ำดื่มผสมยานอนหลับติดมาด้วยหนึ่งขวด พร้อมกับวิสกี้ เพื่อให้ลูกสาวเอาเข้าไปดื่มกับภูบดินทร์็
“แกเอาเข้าไปให้พี่เค้า แล้วก็นั่งดื่มเป็นเพื่อนพี่เค้านะ..รู้มั้ย!! ไม่ต้องให้เขาดื่มเยอะ แล้วถ้าเขาชวนแกดื่ม แกก็ดื่มน้ำเปล่าขวดนี้แทน” ไอยวริญรู้สึกดีที่แม่ของเธอก็ยังเป็นห่วง แต่เธอก็คิดว่ามันคงไม่เหมาะสม ถึงจะเป็นน้ำเปล่าก็เถอะ ไอยวริญจึงแกล้งบอกมารดา
“คุณแม่คะ!!...แต่ช่วงนี้ไอย์ใกล้สอบแล้ว ไอย์ว่าจะอ่านหนังสือ”
"ก็แค่แป๊บเดียวเอง พอพี่ภูเค้าหลับ แกก็ค่อยออกมาก็ได้นี่นา” มารดาคะยั้นคะยอ
นภัสวรรณเกลี้ยกล่อมให้ลูกสาวไปนั่งดื่มต่อกับภูบดินทร์ภายในห้อง ระหว่างที่นั่งดื่ม ไอยวริญก็ดื่มน้ำเปล่าที่แม่ของเธอผสมยานอนหลังอ่อน ๆ มาให้ เธอถึงกับง่วงจนลุกกลับห้องของตัวเองไม่ไหว ภูบดินทร์จึงให้เด็กสาวนอนที่ห้องของเขาเหมือนเช่นทุกครั้งที่เวลาสอนการบ้านดึก ๆ เธอก็จะนอนห้องของเขาในบางครั้ง แต่ครั้งนี้มันอยู่ในสายตาของนภัสวรรณซึ่งภูบดินทร์ไม่ทันสังเกต
นภัสวรรณรู้ว่าอีกไม่นานภูบดินทร์ก็ต้องไปเรียนต่อเมืองนอก เธอกลัวลูกสาวจะพลาดโอกาส และเมื่อสักครู่เธอเห็นสาว ๆ ที่ตามมาส่งภูบดินทร์ จึงกลัวว่าลูกสาวของเธอจะพลาดโอกาส และเสียผู้ชายดี ๆ อย่างภูบดินทร์ไป