ตอนที่ 2
หลังจากไอยวริญจัดห้องของเธอเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมาสำรวจภายในบ้าน ระหว่างเดินคิดอะไรเพลิน ๆ ก็บังเอิญได้ยินเสียงทุ้มของใครบางคนอีกครั้ง
“อ้อ!!! นั่นน่ะเป็นตู้หนังสือที่คุณพ่อพี่รักมากๆ เลยนะ ขนาดพี่ยังไม่ค่อยกล้าหยิบมาอ่านเลย ท่านหวงอย่างกับอะไร ไอย์อยากดูเหรอ" ภูบดินทร์รีบบอกก่อนที่เด็กสาวจะหยิบหนังสือพวกนั้นขึ้นอ่าน อันที่จริงบิดาของเขาก็ไม่ได้หวงอะไรมากมาย แต่ภูบดินทร์อยากให้เธอไปนั่งอ่านหนังสือที่ของนอนของเขามากกว่า จึงพูดไปแบบนั้น
“อ๋อ ปะ เปล่า ๆ ค่ะ ไอย์เห็นว่ามันเป็นระเบียบดี” เด็กสาวอยู่ในอาการตกใจเล็กน้อย เธอตอบด้วยเสียงตะกุกตะกัก
“งั้นเดี๋ยวพี่หยิบหนังสือในตู้นั้นให้ดูเอามั้ย” ภูบดินทร์ยิ้มกว้างส่งให้เธอ ไอยวริญเลยผ่อนอาการตกใจลงได้บ้าง
“พี่ภูบอกว่าคุณลุงวิทย์หวงไม่ใช่เหรอคะ งั้นอย่าลำบากเลย ไอย์ไม่ได้อยากดูอะไรหรอกค่ะ”
“งั้นไปเล่นที่ห้องพี่มั้ย หนังสือในห้องพี่ก็มีหลายตู้เลยนะ ถ้าไอย์สนใจ พี่ไม่หวงหรอก” ภูบดินทร์รีบเสนอ
“อืม ก็ได้ค่ะ” เด็กสาวยิ้มอย่างดีใจ เพราะเธอเป็นหนอนหนังสืออยู่แล้ว
จากนั้นภูบดินทร์ก็พาน้องสาวคนใหม่ไปดูหนังสือในห้องนอนของเขา
“ตู้นี้เป็นหนังสือเกี่ยวกับการเรียน แล้วอีกตู้ก็เป็นหนังสือการ์ตูนที่พี่ชอบสะสมน่ะ ไอย์หยิบอ่านได้เลย” ภูบดินทร์อธิบาย
“พี่ภูเก่งวิทย์เหรอคะ ไอย์เห็นมีรูปเข้าค่ายวิทย์เต็มไปหมดเลย” เด็กสาวร้องทักระหว่างที่เดินดูรอบ ๆ ห้องของเขา
“ก็พอประมาณครับ ไม่ถือว่าเก่ง น้องไอย์เรียนอยู่ ชั้นไหนแล้วล่ะ” ภูบดินทร์รีบชวนเด็กสาวคุยเพื่อทำความสนิทสนม
“ไอย์อยู่ ม. 2 แล้วค่ะ”
“อืม ถ้าไม่เข้าใจเรื่องเรียนก็มาถามพี่ได้นะ”
“ขอบคุณค่ะ ดีจังเลย ไอย์จะได้ให้พี่ภูสอนวิทย์ไอย์บ้าง”
“ยินดีเลยครับ” ภูบดินทร์ยิ้มกว้าง เขารู้สึกว่าตัวเองเวลาอยู่ใกล้ไอยวริญแล้วรู้สึกหัวใจเบิกบานอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากนั้นสองพี่น้องก็คุยกันอย่างถูกคอ จนภูบดินทร์ขอตัวนั่งทำรายงาน ส่วนไอย์วริญก็อ่านหนังสือ