ศสาลินนอนหลับฝันหวาน ทว่านายดินกลับทำได้เพียงปิดเปลือกตาลงเท่านั้น ความกลัดกลุ้มใจถาโถมเข้าหายามดึกดื่นเที่ยงคืน ไม่อาจล่วงรู้เลยว่าพรุ่งนี้เรื่องราวจะเป็นไปในทิศทางไหน จะต้องแสร้งทำเป็นเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น และยังต้องแสร้งทำตัวปกติ เป็นเจ้านายกับลูกน้องเฉกเช่นเมื่อวานอย่างนั้นหรือ
"บ้าจริง..." เขาพึมพำ ศสาลินดิ้นงัวเงียในอ้อมกอด ชายหนุ่มจึงคลายวงแขนออกเล็กน้อย ปล่อยให้ร่างเล็กพลิกกายนอนหันหลังให้ตน
เขาแทบไม่เชื่อว่ามันจะเป็นความจริง ที่กำลังร่วมหลับนอนอยู่กับนายหญิงผู้สูงส่ง ซึ่งเป็นบุตรสาวของเจ้านายที่ตนรักและเคารพ
ดินโน้มใบหน้าลงเล็กน้อย ริมฝีปากหยักพรมจูบแผ่นหนังนุ่มหอม ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตนคลั่งไคล้ความงดงามของนายหญิงมากเพียงใด ผิวขาวผุดผ่องน่าทะนุถนอม กลิ่นกายหอมปลุกอารมณ์หื่นกระหาย
"อื้ม..." ศสาลินครวญครางแผ่วเบา เมื่อดินซุกปลายจมูกโด่งขึ้นมายังลำคอขาว มือหนาเคลื่อนย้ายต่ำลง
