เช้าวันต่อมา~
7.00
"แม่วันนี้ผมพาเดฟไปเที่ยวนะ"ผมเดินลงมาข้างล่างแล้วเดินไปบอกแม่ผมที่ทำกับข้าวอยู่ในครัว
"ไปที่ไหนหรอ"
"สวนสนุกลอตเต้เวิลด์ครับ"
"งั้นก่อนไปพาเดฟมากินข้าวก่อนนะ"
"ครับ"ผมหันหลังเดินกลับขึ้นไปข้างบนไปปลุกแจฮวอนที่นอนหลับอยู่
"แจฮวอนตื่นได้แล้วครับ"ผมก้มลงไปพูดข้างหูและหอมแก้มแรงๆ
"อื่อ~"แจฮวอนลืมตาขึ้นและบิดขี้เกียจแต่ยังสะลึมสะลืออยู่
"ตื่นครับแด๊ดจะพาไปเที่ยว"แจฮวอนกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่งตาโตทันทีและยิ้มหวานให้พ่อที่ชอบพาไปเที่ยวบ่อยๆ
"ไปครับ แด๊ดพาไปอาบน้ำ"
"ครับ~"แจฮวอนลงจากเตียงและเดินไปห้องน้ำเองโดยที่ผมไม่ต้องอุ้มไปเอง สงสัยจะตื่นเต้น ผมและแจฮวอนอาบน้ำพร้อมกัน ผมว่าที่ผมเอาแจฮวอนมาเลี้ยงดูก็ทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นและไม่ค่อยมีเรื่องทุกข์เท่าไร
"โอ้โห้ ใส่เสื้อผ้าเหมือนกันเลย"ผมอุ้มแจฮวอนเดินไปห้องอาหาร พ่อผมก็เดินมาและรับแจฮวอนไปอุ้มแถมยังแซวอีก ชุดที่ใส่ไปเที่ยวของผมและแจฮวอนจะเหมือนกันทุกชุดผมเป็นคนสั่งทำเอง ไม่เว้นแม้แต่รองเท้า
"วันนี้ชุดผมเท่มั้ยครับ~"แจฮวอนถามและยิ้มกว้าง
"เท่มากครับหลานตา"
"มากินข้าวได้แล้ว"แม่ของผมเรียกและวางอาหารทุกอย่างที่ทำบนโต๊ะ แล้วมานั่งกินกันพร้อมหน้า ผมป้อนและตักอาหารให้แจฮวอนไปพักเพราะแจฮวอนเริ่มกินเองได้แล้ว
"เที่ยวให้สนุกนะแล้วมาบอกตาด้วย"
"ได้ครับ~"
"ผมไปก่อนนะครับ เย็นๆถึงจะกลับ"ผมบอกพ่อกับแม่และพาแจฮวอนเดินไปที่รถที่จอดอยู่ในโรงรถ วันนี้ผมขับแลมโบกีนีสีน้ำเงินไปผมพึ่งทดลองขับมาเมื่อสองวันที่แล้วเอง อ้อ ผมลืมบอกว่าผมกำลังทำธุรกิจส่งออกรถอยู่ ตอนนี้กำลังไปได้ดีเลย
"รถแด๊ดดี้สวยจังครับ~"ผมหันไปยิ้มให้แจฮวอนและลูบหัวด้วยความเอ็ดดู
"วันนี้แด๊ดจะพานั่งทั้งวันเลย"
"เย้~"ผมยิ้มกว้างที่เห็นแจฮวอนมีความสุขและตื่นเต้น แค่ผมกลับมาเห็นแจฮวอนมีความสุขร่าเริงผมก็หายเหนื่อยแล้ว ทั้งเรียนและธุรกิจที่เปิดตัวได้ไม่นาน มันก็ต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้น
สวนสนุกลอตเต้เวิลด์
ผมและแจฮวอนเดินเข้ามาซื้อบัตรแล้วเดินเข้ามาข้างในระหว่างทางมีคนมองตามเต็มไปหมด บ้างคนเข้ามาจอถ่ายรูปคู่ผมกับแจฮวอนแล้วก็ชมว่าใส่เสื้อผ้าเหมือนกันน่ารักดีและชมผมว่า เป็นพ่อที่หล่อมากๆเลย นั่นผมชินแล้วแหละไปที่ไหนก็พูดแบบนี้
"ว้าว แด๊ดดี้ใหญ่จังเลยครับ"ผมพาแจฮวอนมาเล่นม้าหมุนที่เป็นการ์ตูนตัวเยอะแยะมากมาย
"ขึ้นไปเล่นกันครับ"ผมอุ้มแจฮวอนและเดินขึ้นไปให้แจฮวอนเลือกว่าจะนั่งอันไหน
"แกะตรงนี้ไวจะได้ไม่ตก"แจฮวอนพยักหน้าและแกะตรงที่จับแน่น เครื่องเล่นหมุนไปตามเสียงเพลง
"แด๊ดดี้เล่นอันนั้นได้มั้ยครับ"ผมมองนิ้วที่แจฮวอนชี้ มันคือเครื่องเล่นของคนโตและเด็กเล่นไม่ได้
"ไม่ได้ครับ ยังเด็กเกินไป"แจฮวอนทำปากจู๋แววตาดูเสียดายมากๆ
"เอางี้ เดี๋ยวแด๊ดพาไปซื้อของเล่นเอามั้ย"ผมเห็นแจฮวอนดูเสียดาย เหมือนว่าอยากจะเล่นมากๆแต่ยังเด็กเกินไป รอโตก่อนแล้วจะพาขึ้นไปเล่นและตอนนี้ผมต้องเบี่ยงเบนความสนใจของแจฮวอนก่อน
"โอเคครับ~"
"งั้นไปกันเลย"ผมเดินอุ้มแจฮวอนมาที่โซนขายของเล่นราคาแพงมากๆและไม่ค่อยมีขายที่อื่น ผมวางแจฮวอนลงพื้นและให้เดินไปเลือกของเล่นตามใจชอบ
"สวัสดีค่ะหนูน้อย~"เจ้าของร้านผู้หญิงดูแล้วน่าจะ30ต้นเดินเข้ามาหาแจฮวอนและผมที่ยืนดูของเล่นอยู่
"สวัสดีครับ~"แจฮวอนก้มหัวเคารพเพราะรู้ว่าเธอเป็นผู้ใหญ่ มารยาทนี่แม่ของผมสอนมาเต็มๆ
"รุ่นนี้เป็นลิมิเต็ดเลยนะคะ"เจ้าของร้านบอกเมื่อแจฮวอนหยิบกล่องรถบังคับแลมโบกินิสีแดง
"อันนี้เป็นเหล็กทั้งคันเลยนะคะ"
"แด๊ดดี้ครับ ผมอยากได้~"แจฮวอนกระตุกเสื้อผมและมองสายตาอ้อนๆ หึลูกใครขี้อ้อนและเจ้าเล่ห์จริงๆ
"เท่าไรครับ"แพงแค่ไหนผมก็ซื้อให้ได้ แค่ลูกมีความสุขก็พอแต่ว่าใช่ผมจะตามใจไปซะทุกเรื่องนะ มันบางเรื่องเท่านั้น
"1,678,675วอนค่ะแต่เดี๋ยวป้าจะแถมรถตั้งโชว์ให้สองคัน ป้าเอ็นดูลูกคุณมากเลย"
"ขอบคุณครับ"ผมก้มหัวขอบคุณและยิ้มให้ มีที่ไหนซื้อแพงขนาดนี้แล้วยังแถมรถราคาแพงอีก
"ขอบคุณครับคุณป้า~"แจฮวอนก้มหัวขอบคุณและยิ้มตาหยีให้
"จ่ะ รอป้าแปปนึงนะจ่ะ"เจ้าของร้านตอบรับยิ้มๆและเดินเข้าไปหยิบของและคิดเงินที่เคาน์เตอร์
"นี่ค่ะ ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ"เจ้าของร้านพูดและก้มหัวขอบคุณ
"ครับ ผมไปก่อนนะครับ"ผมก้มหัวคืนและบอกยิ้มๆ
"ค่า~"ผมเดินออกจากร้านถือถุงของเล่นและอีกมือจับมือแจฮวอนเดิน
"โอ๊ะ แด๊ดดี้"ผมก้มมองแจฮวอนที่กระตุกมือผมพูดร้องเสียงดังจนผมตกใจ
"ไดโนเสาร์ครับ~"ผมมองไปข้างหน้าและถอนหายออกมาโลงๆนึกว่าเป็นอะไรซะอีกทีแท้ไดโนเสาร์ที่ตั้งโชว์เอาไว้ ผมพาแจฮวอนเดินไปดูแล้วพาเดินไปเล่นเครื่องเล่นจนเกือบเย็น
"กลับกันดีกว่าครับ แด๊ดจะพาไปหาพี่จินยองและพี่แทฮยอง"ผมนั่งลงบนขาตัวเองและบอกแจฮวอน วันนี้ผมจะพาแจฮวอนไปเล่นกับพวกมัน เห็นพวกมันชอบบ่นผมว่าไม่ให้แจฮวอนออกมาเล่นด้วย
"อยู่ที่ไหนหรอครับ~"
"โชว์รูมรถแด๊ดเองครับ"ผมนัดพวกมันมาเพราะขี้เกียจขับรถไปบริษัทของพวกมัน พวกผมแยกกันทำธุระกิจต่างๆเลยนัดมารวมกันที่โชว์รูมรถผมเลยทีเดียว
"ของแด๊ดดี้หรอครับ~"
"ครับ เดี๋ยวแด๊ดพาไปดูนะ"ผมยังไม่ได้บอกแจฮวอนเรื่องที่ผมเปิดโชว์รูมรถ ผมยุ่งๆเลยไม่มีเวลาบอกเท่าไรหรือไม่ก็ลืม
บริษัทโชว์รูมรถPPL
"กว่าจะมานะมึง พวกกูจะหลับแล้ว"ผมเดินเข้ามาในห้องทำงานก็โดนไอ้แทฮยอนกวนตีน
"พวกมึงอยากมารอเองช่วยไม่ได้"ผมบอกและหยักไหล่กวนๆ
"แล้วลูกมึงอะ"จินยองถาม
"อยู่กับซอนฮยอน"ก่อนผมเข้ามาผมก็เอาแจฮวอนไปให้พี่ซอนฮยอนพาไปกินเข้าข้างใน พี่ซอนฮยอนก็คือเลขาของผมและเป็นเลขาคนเก่าของพ่อผม คนนี้มีลูกมีสามีเรียบร้อยแล้วอายุมากกว่าผม12ปี คอยสอนงานผมและจัดตารางงานให้
"เอ้อ แล้วมึงเห็นจียอนบ้างป่าววะ"ผมตวัดสายตาไม่พอใจมองไอ้จินยองที่พูดชื่อผู้หญิงที่ผมเกลียดมากที่สุดขึ้นมา
"มึงจะถามทำไม?!"ผมพูดเสียงครุ่นเคือง แววตาแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและรังเกียจชื่อนี้มากที่สุด
"กูแค่ถามมึงไม่ต้องมองอย่างกะจะฆ่ากูก็ได้"
"ปากวอนโดนตีนมึงอะ"แทฮยอนบอกจินยองที่เกือบโดนฮยองซิกเล่นงานเพราะพูดชื่อไม่เข้าหู
"จะอยู่ไหนก็ชั่งแต่อย่ามาให้กูเห็นหน้า ถ้ามากูฆ่าให้ตายแน่!"ผมเสียงดุดันแววตาฉายแววโมโหออกมา ถ้าเธอกลับมาหรือมาทวงสิทธิ์อะไรก็ตาม ผมจะฆ่าเธอด้วยมือของผมเอง!
ก๊อกๆ