กึก
"อ้าว น้องแองจี้มหาคุณกีตาร์หรอคะ"ผมเหลือบมองไปที่หน้าประตูเพราะได้ยินพนักงานพูดชื่อที่คุ้นหูผม
"มายันนี้เลยหรอ"ผมแสยะยิ้มมุมปากและมองยัยนั่นที่ดูตามไอ้กีตาร์ไปทั่ว ไอ้กีตาร์ไม่เบื่อบ้างไงวะ
"ค่ะ แล้วพี่กีตาร์อยู่ไหม"เท่าที่ไอ้กีตาร์เล่าให้ฟังนะ ยัยนี่แอบชอบไม่สิชอบเลยจะดีกว่ามา2ปีล่ะแต่ไอ้กีตาร์มันไม่ชอบมันชอบรุ่นน้องอีกคนนึงและมันก็ตามจีบอยู่แต่ยัยนี่ไม่รู้หรอกเพราะไอ้กีตาร์มันซุ่มเงียบมีผมและเพื่อนมันที่รู้ น่าสงสารดีมั้ยวะ
"คุณกีตาร์ยังไม่กลับมาค่ะ น้องแองจี้นั่งรอก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่เอาน้ำมาให้"
"ค่ะ"ยัยนี่เข้ามาเห็นผมก็ตกใจนิดนึงและรีบปรับหน้าให้เป็นหยิ่งยโสเหมือนเดิม หึจะเล่นกับฉันหรอได้! หยิ่งๆแบบนี้แหละสนุก
พรึ่บ!
ผมลุกขึ้นยืนแสยะยิ้มมุมปากมีเล่ห์ในแล้วเดินไปหายัยนั่นที่กำลังเดินมา โชคดีที่มุมมีไม่ค่อยมีคนเท่าไรและร้านใกล้ปิดแล้วด้วย
"อะไร? นายจะทำอะไร"ฉันถามนายนี่ที่
