เช้า7.30
Angie
ฉันค่อยยันตัวลุกออกจากเตียงเบาๆไม่ให้กระทบช่วงล่างมากนักเพราะมันเจ็บ! ฉันหยิบโทรศัพท์แล้วค่อยๆเดินเกาะโต๊ะเก้าอี้เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อตัวใหญ่และกางเกงบ็อกเซอร์มาใส่แก้ขัดไปก่อน.......
ฉันเดินออกไปที่ลิฟต์ถ้าเดินลงบรรไดสภาพแบบนี้มีหวังได้เลือดซิบแน่ขนาดเดินไปลิฟต์ยังเดินถ่างไม่ให้เสียดสีกันเลย!......ฉันลงมานั่งที่โซฟาแล้วโทรหาฟาริสให้มารับ......
'โหลฟาริส'
(จี้ทำไมเสียงแกมันดูไม่มีเเรงเลยอะ ไม่สบายหรอ?)
'ป่าวแกมารับฉันหน่อยสิ'
(อ้าวแกอยู่ที่ไหนเนี้ย)
'บ้านแจ็คสัน เดี๋ยวฉันส่งโลเคชั่นให้นะ'
(ห่ะอะไรนะ!! แกไปทำอะไร?!)
'แกรีบมาเหอะ ฉันอยากกลับแล้ว'
(เออๆ รอแปปนึง)
ฉันวางสายแล้วนั่งรอฟาริสมารับ ถ้าฉันกลับเองคนคงจะมองฉันไม่ดีและเหมือนโดนคนสิบคนรุมโทรมมาทั้งที่จริงแค่คนเดียว!! อย่าให้เวลาฉันเอาคืนฉันจะเอาให้แรงกว่านี้อีก!
15นาทีต่อมา~
"จี้แกไปโดนใครรุมมาเนี้ย!
