ตอนนั้นจันทร์เจ้าอายุแค่สิบห้าปีเท่านั้น เธอยังเด็กและคิดน้อยราวกับว่าไม่ว่าเตชินจะทำอะไรเธอต้องคอยจับตาดูเขาและต้องบุกทุกครั้งที่เกี่ยวกับเรื่องผู้หญิง
เธอถามแม่ว่าทำไมยอมให้ครอบครัวของเตชินลาออก แม่ก็เอาแต่ชื่นชมเขาให้เธอฟังว่าเป็นเด็กเก่งเด็กฉลาด กตัญญูแม่ยังอยากได้เป็นลูกเขย เสียดายจันทร์เจ้าไม่เคยชายตามองเขา
แม่เหมือนจะพูดเล่น ๆ แต่จันทร์เจ้ากลับรู้สึกร้อนตัว เธอเชิดหน้าขึ้นแล้วพูดว่า
"หนูไม่มีวันเอาลูกคนใช้มาเป็นสามีหรอกค่ะ"
และในนาทีนั้นเองที่เตชินไม่รู้ว่ายืนอยู่ตรงนี้นานแค่ไหน ในมือของเขามีกระเช้าผลไม้เพื่อมาเยี่ยมพ่อแม่ แม่กวักมือเรียกเขาในขณะที่จันทร์เจ้ามองเขาอย่างตกตะลึง เขาจ้องหน้าเธอใบหน้าเรียบเฉยเธอไม่สามารถมองเขาได้จึงเบือนหน้าหนี
เขามากราบแม่และบอกว่ากำลังจะเลี้ยงทำบุญเปิดบริษัทอยากให้พ่อกับแม่ไปร่วมงานเพื่อเป็นเกียรติ แม่เองก็รับปากเขายังหันมาถามเธอว่าจะไปด้วยหรือเป
