Ep.17…Back home!!
"พี่..." พี่ทีสองกำลังจะคล้ายอ้อมกอด...
"นี้เป็นวิธีทำแผลแบบใหม่หรอ เพิ่งเคยเห็น" แวร์ซายด์พูดขึ้นเสียงเรียบ ก่อนจะปิดประตูทันที
>>> ปัง <<<<
"ไอ้แวร์ ไม่ใช่ละ โอ๊ย" พี่ทีสองจะลุกไปอธิบายแต่เจ็บแผลซะก่อน
"ไม่เป็นไรค่ะ เพลินจัดการเอง" ฉันรีบวิ่งตามแวร์ซายด์ไปทันที
"แวร์ซายด์ ๆ" ฉันเรียกเท่าไรก็ไม่ยอมหยุดเดิน
ฉันเองก็นิสัยเสียด้วยแหละ เพราะคิดว่าเขาเป็นคนที่โกรธง่ายหายเร็ว เลยไม่ค่อยใส่ใจความรู้สึก
ฉันเดินตามแวร์ซายด์มาถึงหลังผับที่เงียบสงบไม่มีคน
"บอกให้ฟังก่อนไง" ฉันพูดอย่างหมดความอดทน จริง ๆ คนที่โวยวายน่าจะเป็นเขามากกว่า
"จะกลับบ้าน"
แวร์ซายด์พูดอย่างไม่มองหน้า ก่อนที่ฉันจะวิ่งไปกอดเขาจากข้างหลัง
"ฉันแค่เอาแหวนไปคืนพี่ทีสอง และกอดลากันแบบพี่น้อง ฉันลืมเขาไปหมดแล้ว ไม่ได้รักเขาอีกแล้ว ทั้งใจฉันมีแค่นายนะ" เป็นครั้งแรกที่ฉันพูดความในใจที
