ฉันกลับมานั่งดื่มต่อแม้ว่าตัวเองจะเริ่มเมามากแล้วก็ตามแต่ก็ยังฝืน มือเล็กยกขึ้นลูบใบหน้าที่ร้อนผ่าวเป็นพักๆ และนั่งฟังเพื่อนๆคุยกันเงียบๆ ตอนนี้นั่งแทบจะไม่ติดพื้น ตัวเอนเอียงไปมา ทำเอาคนที่นั่งด้านข้างหันมามอง ก่อนจะพูดขึ้นทั้งที่สายตายังมองหน้าจอโทรศัพท์
“ไม่ไหวอย่าฝืน”
“ฉันยังไหวหน่า” แม้ตาจะหลับแล้วแต่ปากยังเก่งไม่หยุด
“แต่ปวดฉี่มากเลยอะ พาไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ” ฉันขยับใบหน้าไปพูดใกล้ๆ ด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ใบหน้าหล่อหันมาสบตากัน ถอนหายใจออกมาคล้ายรำคาญ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร นอกจากดันตัวลุกขึ้นยืน ก้มหน้ามองฉันเหมือนส่งสัญญาณให้ลุกขึ้น
ฉันยิ้มออกมากับการกระทำของเจย์ถึงไม่พูดแต่ยอมทุกอย่าง เมื่อดันตัวลุกขึ้นยืนก็จับชายเสื้อเจย์ไว้แน่น สายตาคมหันมามองแต่ก็ไม่พูดอะไร จากนั้นเขาก็พาฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ
ถึงไม่ได้จับมือกันแต่มันก็เขินไม่น้อย แต่ก็อดคิดไม่ได้กับท่าทีของเราสองคนตอนนี้ ไม่ต่า
