ตอนที่ 3 เพื่อนเจ้าบ่าวสุดหล่อ

910 คำ
งานเลี้ยงใหญ่โตถูกจัดในโรงแรมหรู ภายในงานมีทั้งญาติผู้ใหญ่ลูกท่านหลานเธอ คุณหญิงคุณนายมากมายมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวที่ยืนรอรับแขกอยู่ที่หน้างาน ที่ตอนนี้เจ้าบ่าวแทบจะไม่ห่างกายเจ้าสาวเลยสักนิด ชนิษามองทั้งคู่ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” ร่างสวยที่ทำท่าจะเดินเข้าไปในงานเดินไปชนกับร่างแกร่งของใครคนหนึ่งเข้าจึงรีบขอโทษออกมา พร้อมกับเงยหน้ามองคู่กรณี “ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”เสียงทุ้มตอบหญิงสาวออกไปตามมารยาททั้งที่ความจริงหญิงสาวนั่นแหละที่เดินมาชนเขา ผู้หญิงสมัยนี้ก็แปลกหาวิธีการอ่อยผู้ชายที่มันดีกว่านี้ไม่ได้แล้วหรือยังไงกัน ชายหนุ่มที่ผ่านผู้หญิงมามากมายหลายรูปแบบได้แต่งคิดในใจ “อะ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่เดินไม่ระวัง” หญิงสาวยิ้มหวานส่งปนยั่วยวนส่งมาให้ชายหนุ่มนิด ๆ ภาคินัยถึงกับอึ้งกับความสวยตรงหน้า ผู้หญิงคนนี้มีแรงดึงดูดที่มหาศาลนัก ขนาดเขาที่ว่าไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับสายตาของใครก็ยังต้องชะงักเมื่อเจอกับหญิงสาวตรงหน้าที่อยู่ในชุดราตรีสีครีม ขับให้ผิวขาวอมชมพูชวนหน้าสัมผัส กลิ่นหอมแปลก ๆ จากกายสาวที่เขาไม่เคยได้กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ที่ไหนชวนให้เขาหลงใหลยิ่งนัก “เดซี่ มายืนทำไมตรงนี้ ไป ๆ เข้าไปในงานกัน อ้าว พี่ภาค สวัสดีค่ะ นี่รู้จักกันเหรอคะ” ณิราที่เดินมาตามเพื่อนสาวเข้างานรีบยกมือไหว้ชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนของเจ้าบ่าวหล่อนพร้อมกับถามคนทั้งสองขึ้นเนื่องจากเห็นทั้งคู่ยืนคุยกันอยู่ “เปล่าหรอก ฉันไปชนคุณคนนี้น่ะ ฉันเดซี่นะคะ คุณล่ะ” โดยไม่ต้องรอให้เพื่อนสาวแนะนำหญิงสาวชิงแนะนำตัวกับชายหนุ่มคมเข้มตรงหน้าก่อนด้วยความสนใจ คนบ้าอะไรทำหน้านิ่ง ๆ ยังหล่อเข้มได้ขนาดนี้ ใจเดซี่จะหลุดจากอก ถ้าได้คนนี้สาบานว่าเดซี่จะทำบุญร้อยวัดเลย “ผมภาค ภาคินัยครับ” ชายหนุ่มจำต้องแนะนำตัวกลับอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผู้หญิงแค่มองตาเขาก็รู้แล้วว่าคิดอะไร สวยขนาดนี้ยังต้องอ่อยผู้ชายด้วยหรือ แค่กระดิกนิ้วคงมีคนพร้อมจะไปกับหล่อนแล้วทั้งงาน ดูจากสายตาคนในงานแต่งวันนี้เขาก็พอจะรู้ แต่เขามันพวกชอบคนหัวอ่อนว่าง่าย ๆ จะได้ไม่มีปัญหาตามมาภายหลัง ตัวแม่สวยแซ่บแบบนี้คงต้องขอบายเพราะถ้าพลาดเล่นด้วยเกรงว่าชีวิตจะไม่สงบสุข “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอเรียกพี่ภาคแบบณิรานะคะ” ชนิษาส่งสายตาที่มีความหมายไปให้ พี่ภาคขาพี่เนี่ยพ่อของลูกเดซี่ชัด ๆ เลย “เช่นกันครับ เอ่อ แล้วแต่สะดวกครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ” ใจอยากปฏิเสธทว่าเห็นสายตาอ้อน ๆ นั้นแล้วทำไม่ลง ภาคินัยสบตาไม่นานขอขอตัวแยกออกไป ณิรามองเพื่อนสาวอย่างรู้ทันจึงขยับเข้าไปใกล้ ๆ “นี่จะกลืนเพื่อนเจ้าบ่าวลงท้องเลยมั้ย แหมคุณเดซี่ ขนาดเพื่อนว่าขนาดนี้ยังมองตามผู้ไม่หยุด” หญิงสาวที่มองตามภาคินัยไปจนลับสายตา หันมาตามเสียงของเพื่อนสาวที่เอ่ยหยอกล้อ “คนนี้แหละพ่อของลูกฉันณิรา” สาวสวยทรงเสน่ห์บอกเพื่อนด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “เอาจริงเหรอ นั่นเสือตัวพ่อเลยนะเดซี่” หล่อนอดห่วงเพื่อนสาวไม่ได้เพราะรู้ถึงกิตติศัพท์อันเลื่องลือของภาคินัยเพื่อนของสามีหล่อนดี เขาทั้งหล่อรวย ทำธุรกิจนำเข้ารถหรูที่สาว ๆ ค่อนประเทศพากันวิ่งเข้าหา แล้วแซ่บ ๆ ร้าย ๆ แบบเพื่อนก็โดนเทมาแล้วหลายคน หล่อนไม่อย่างให้เพื่อนต้องมาเสียใจกับความรักครั้งนี้ “พี่ภาคเป็นเสือเหรอ เดี๋ยวฉันจะเป็นนายพรานให้เอง มาดูกันว่านายพรานแซ่บ ๆ แบบเดซี่จะจับเสือร้ายตัวนี้ได้ไหม” ชนิษาบอกเพื่อนสาวด้วยความมั่นอกมั่นใจ ผู้หญิงร้าย ๆ แบบหล่อนนี่แหละจะกุมหัวใจเสือตนนี้เอง “ถ้ามั่นใจก็แล้วแต่แก ฉันห่วงหรอกนะถึงได้เตือน ฉันไม่อยากให้แกมาเสียใจทีหลังอีก คนอื่นในงานตั้งเยอะทำไมไม่ชอบนะ” เจ้าสาวคนสวยยังอดห่วงเพื่อนไม่ได้ทำหน้างอง้ำ “ดูทำหน้าเข้า เดี๋ยวเจ้าบ่าวมาเห็นจะไม่ชอบใจน๊า ยิ้มเยอะ ๆ หน่อยสิ ไม่ต้องห่วงฉันหรอกถ้าพลาดจริงก็แค่อกหักเอง นะ ๆ ยิ้มหน่อย ๆ” หน้าเจ้าสาวค่อย ๆ ยิ้มออกตามที่เพื่อนบอก ชนิษาทำให้หล่อนยิ้มออกมาได้เสมอไม่ว่าจะสถานะการณ์แบบไหน ภายนอกอาจจะดูแรง ๆ ร้าย ๆ แต่หล่อนรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้น่ารักมากขนาดไหน น่ารักจนไม่อยากให้ชนิษาเสียใจเพราะไปทุ่มใจให้ภาคินัยจนหมด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม