3

1552 คำ

“พี่มีเวลาว่างนานแค่ไหนครับ หมายถึงตอนนี้” “เกือบชั่วโมง น้อง ๆ ไม่อยู่” “ไม่มีใครอยู่เลย” “มียามอยู่คนเดียว แต่เขาไม่เคยเข้ามายุ่ง ถ้าหากไม่เรียก” ตอบได้เพียงเท่านี้ แมนก็ประกบประชิดร่างอวบอั๋นทันที ด้วยอารมณ์ที่คุโชน “จะทำอะไรพี่” “ผมอยากทำพี่จัง แต่ว่า...” วิภาขนลุกไปทั้งร่าง เพียงแค่สัมผัส และเพียงแค่คำพูดไม่กี่คำของเขา “แต่อะไร ทำไมไม่ทำ” ปากของวิภาเผยออ้า ก่อนที่จะถูกเขากดริมฝีปากนาบเข้าหา พร้อมกับลิ้นที่สอดแทงเข้าไปพันกับลิ้นของเธอ ลมหายใจของวิภาร้อนผะผ่าว ร่างกายตอบสนอง เรียวแขนโอบกระหวัดรอบต้นคอของเขา แอ่นหน้าขาอวบอูมบดเข้าหาหน้าขาของเขา รับรู้จากสัมผัสนั้นว่า อาวุธของแมนไม่ธรรมดา มันผงาดแข็ง บดเบียดเสียดสีเนินของเธออย่างหนักหน่วงรุนแรง “อาสส์ ใจจะขาดค่ะ จูบของคุณ” หลุดปากพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ ไม่เฉพาะเสียงหรอก ทั้งเรือนร่างของเธอก็ลั่นสะท้าน จูบของแมนสามารถขยี้สาวใหญ่อย่างวิภาซึ่งถือว่าช่ำชองที่สุดให้เสียวได้อย่างรวดเร็ว เขายังไม่ได้ล่วงล้ำอะไรเธอเลย แค่จูบเท่านั้น กลายเป็นว่าวิภาเองนั่นแหละ ไม่เหลือความสามารถที่จะอดทน มือนุ่มเลื่อนเข้าหาเป้ากางเกงของเขาแล้วขยำแท่งนั้นอย่างสาสมใจ เธอขยับมือ “ใหญ่มากค่ะ” มันเป็นอาวุธที่น่าตื่นตาตื่นใจ ใหญ่และแข็งกว่าของภราดรผู้เป็นสามีเท่าตัวเลยทีเดียว ก็เหมาะสมแล้วกับรูปร่างกำยำล่ำสันของเขา “ผมทำพี่ได้ใช่ไหมครับ” “ถามบ้า ๆ ดะ...ได้ค่ะ” ตอบเสียงสั่น ๆ มือชักดุ้นให้กับเขา และพยายามจะรูดซิบงัดมันออกมาข้างนอก แมนไม่ได้รอให้วิภาทำอย่างนั้นได้ เขาเลื่อนตัวลงข้างล่าง พร้อมกับจมูกคมสันที่กดนาบลงไปบนเรือนกายที่พร้อมจะตอบสนองตลอดเวลาของวิภา เขาดูดจุกจากหน้าอก โดยมีเสื้อผ้าขวางกั้น จากสัมผัสสามารถรับรู้ได้ว่าจุกของเธอชูชัน ไซ้เข้าหาหน้าท้องแล้วหยุดตรงเนินอูม ถกกระโปรงเนื้อผ้าบางเบาของเธอเลื่อนขึ้นไป เนินอัดแน่นงดงาม กลิ่นหอมแตะจมูก “โอ้ว์ อย่าจ้องแบบนี้ พี่วิเขินนะ” วิภาเรียกแทนตัวเองว่า พี่วิ เสียงของเธอสั่นราวกับสาวรุ่นที่เพิ่งถูกละอ่อนหนุ่มจ้องมองของสงวนเป็นครั้งแรก ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ดวงตาแม้จะเต็มไปด้วยประกายแห่งความอยากในกาม แต่มันมีอาการสะทกสะเทิ้นให้เห็น ก่อนที่วิภาจะทันได้พูดอะไรออกมาอีก แมนประกบหน้าเข้าหาทันที จูบและเกลือกกลั้วเนินหอยงดงามเนินนั้น มันเป็นแค่ภายนอกก็จริง แต่กลับทำให้วิภารู้สึกเร่าร้อนทรมาน เสียวจนใบหน้าของเธอเหยเก สูดปาก ส่งเสียงครางออกมา ลมหายใจระอุ “หอมเหลือเกินพี่วิ” “อูยย” “พี่วิจ๋า” “จ๋า” จิกมือลงไปบนศีรษะของเขา “เลียลงไปในร่องได้ไหมคะ พี่วิเสวววเหลือเกินค่ะ” “พี่วิ” เธอร้อนรน เขาเติมเต็มด้วยความร้อนแรง ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะทำให้หอยตัวอวบอูมเผยโฉมแท้ ๆ ออกมา เพราะวิภาเต็มใจช่วยเหลืออยู่แล้ว ในที่สุด ความงดงามก็เผยโฉม “โอย พี่วิสวยเหลือเกิน” แมนหลุดปากออกมาแล้วใช้นิ้วสัมผัสลงไปในร่อง อ้ากลีบออก อวดเม็ดทับทิมที่กำลังบวมเป่งรอการสัมผัส “อูยยย พี่วิเขินจัง อาสสส...” วิภาสะดุ้งเฮือก เพราะในที่สุดแล้ว ใบหน้าหนวดเคราของแมนก็ประกบเข้า เขาจงใจให้หนวดเคราะสัมผัสจุดซ่อนเร้นของเธอ มันเป็นเนื้ออ่อนที่ไวต่อการสัมผัสอย่างที่สุด น้ำเยิ้มเต็มร่องราวกับกำลังทะลักออกมาเดี๋ยวนั้น พร้อมกับจังหวะแอ่นเนินหอยสู้กับปากและลิ้นของเขาอย่างไม่หวาดหวั่นแม้แต่นิดเดียว ร่องถูกเปิดออก ลิ้นถูกสอดใส่เข้าไป เม็ดเสียวถูกดูด ด้วยความที่เธอร่านมาตั้งแต่แรก เพราะฉะนั้น เจอรุนแรงแบบถึงเนื้อถึงตัวถึงหอย มีหรือจะเหลือความอดทน ส่งเสียงกรี๊ดออกมาเบา ๆ ร่างกระตุก น้ำเยิ้มถูกเขาดูดดื่มจนหมด...กลับกลายเป็นหอยตัวเกลี้ยงเกลางดงามอีกครั้ง ร่างกำยำเลื่อนตัวขึ้นมา มือของวิภารวบแท่งที่เพิ่งถูกงัดให้หลุดออกมาข้างนอก กำลังจะชัก เสียงด้านนอกขัดจังหวะ ก๊อก ๆ ๆ… รีบขยับออกห่างจากกัน แต่งตัวแทบไม่ทัน ทว่าความเป็นมืออาชีพนั่นแหละ ทำให้วิภาสามารถปรับสีหน้าให้เป็นปกติได้รวดเร็ว มันหมดเวลาแล้วสินะ แมนแต่งตัวเรียบร้อย ขอตัวกลับออกไปในที่สุด “หนูเข้ามาเร็วเกินไปหรือเปล่าคะพี่วิ” “ไม่หรอกค่ะ” วิภาตอบเขิน ๆ แม้ว่าไม่ได้เปิดเผยอะไรมากไปกว่านี้ แต่เรื่องแบบนี้ไม่เห็นต้องเปิดเผยกันตรง ๆ แค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว ปากบอกไปอย่างนั้น แต่อารมณ์ยังกระเจิงไม่หาย ภาพใบหน้าคม ๆ หนวดเคราดก ๆ ที่กำลังกดนาบลงกับเนินหอยถางขนออกจนเกลี้ยงเกลา เม็ดทับทิมบวมเป่งถูกดูดอย่างหิวกระหาย ยังกระจ่างอยู่ในหัว แค่คิดมโน ร่องยังตอดไม่เลิก ความต้องการของวิภาไม่ธรรมดาจริง ๆ กว่าจะเลิกงาน กว่าจะเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย เหลือตัวเธอเพียงลำพังในสำนักงานอีกครั้งหนึ่ง ในขณะที่ม่านมืดกำลังปกคลุมลงมา ราตรียังอีกยาวนาน และราตรีของเมืองใหญ่แบบนี้มีหรือจะหลับใหล “หนูกลับก่อนนะคะ” หญิงสาวที่เป็นเลขานุการิณีกล่าวลาไปเป็นคนสุดท้าย “ไปเถอะ เดี๋ยวพี่วิจะตามไปเหมือนกัน วันนี้เหนื่อยจัง” “ธรรมดาค่ะ เอาแค่การประชุมก็เหนื่อยสุด ๆ แล้วค่ะ แต่พี่วิเก่งจังค่ะ” “เธอก็เหมือนกัน” “งั้นหนูกลับแล้วนะคะ” “ไปเถอะ ขับรถดี ๆ ล่ะ” “ขอบคุณค่ะพี่วิ” ในที่สุด ออฟฟิศก็เหลือเพียงวิภาคนเดียว วิภาคงไม่ทันได้เห็นหรอกว่า แท้จริง มีคนหนึ่งมารอเธอเมื่อเกือบชั่วโมงก่อนหน้านี้แล้ว เขามารออย่างอดทน คนนั้นก็คือ แมน หนุ่มหนวดเคราร่างล่ำที่เพิ่งจะฝังหนวดกับเนินหอยของเธอจนแตกเมื่อกลางวัน เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง... “แมน ตายจริง มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” วิภาส่งเสียงทักทายตื่นเต้น ไม่อยากจะนึกต่อเลยว่านับจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เพราะอารมณ์ของเธอคุกรุ่นรุนแรงไม่หาย ร่องยังเยิ้มด้วยน้ำ จุกยังคงชูชัน เสียดสีกับยกทรงก็รู้สึกเสียวแล้วละ “ผมมาสักพักแล้วละครับ แค่รอให้ลูกน้องของพี่ออกไปให้หมดก่อน” “มีแผนอะไร” “ยังติดใจพี่วิไม่หายเลยครับ ของพี่หอมมาก” ร่างกำยำแข็งแรงขยับเข้าหา เหมือนแม่เหล็กขั้วบวกกับขั้วลบที่พร้อมจะกระโจนเข้าหากันได้ตลอดเวลา จะว่าไป วิภาเองก็แทบจะกระโจนเข้าหาแมนเหมือนกัน ตอนที่ถูกเขารั้งร่างเข้าหา เธอก็หงายแหงนใบหน้า เผยอปากรับจูบของเขาพร้อมกับแอ่นเนินหอยบดเข้าหาหน้าขาของเขา แกนตุง ๆ บดเบียดเสียดสีราวกับอยากทะลุกออกมานอกเนื้อผ้าเสียเดี๋ยวนั้น “อืมมม” ใบหน้าร้อนผ่าว แดงเข้มด้วยเลือดฝาดสาวใหญ่ที่ร่านร้อนกาม เขาขยับเอวส่งแกนความแข็งแกร่งเบียดเข้าหาหน้าขาวิภา แมนรุกหนัก รุนเธอไปชิดโต๊ะแล้วยังไม่พอ ยังยกร่างของเธอให้นั่งลงบนโต๊ะ มือแกะกระดุมเสื้อของเธอออก แล้วยกทรงที่ประคองเต้าทั้งคู่เอาไว้ก็อวดโฉม เขายังไม่ถอดมันออก แต่จูบที่ร่องอกของเธอ แล้วขยำด้วยมือ ต่อให้แมนเป็นน้ำแข็งก็คงต้องละลายไปด้วยอุณหภูมิไฟในร่างกายของวิภาอย่างไม่ต้องสงสัย ยิ่งดูดยิ่งเมามัน สลับข้างแล้วข้างเล่า เจอเข้าแบบนั้น วิภาสั่นไปทั้งตัว สั่นทั้งเม็ดทับทิมที่พร้อมจะถูกบดขยี้ด้วยปากและลิ้นของหนุ่มกำยำมีหนวด “อู้ยยย ได้โปรดเถอะค่ะ” มีความต้องการถึงขนาดร้องขอให้เขาเร่ง “นมใหญ่จังครับพี่วิ ผมดูดนมนะครับ” ความจริงไม่ต้องบอก สุดท้ายแล้ว ยกทรงก็ต้องถูกเลื่อนขึ้นไปกองเหนือเต้า ยอดอกสีออกน้ำตาล ที่กำลังแข็งชูขันเคร่งเครียดก็อวดโฉมให้เห็น จ๊วฟฟฟฟ! ดูดละเลง น้ำลายลื่น ๆ ช่วยให้หัวนมของวิภาชูชันงดงามยิ่งขึ้น เธอเสียวหน้าเหยเก ส่งเสียงออกมาอย่างเหลืออด “แมนจ๋า อูยยย พี่วิเสียว” ยิ่งดูดยิ่งเมามัน สลับข้างแล้วข้างเล่า เจอเข้าแบบนั้น วิภาสั่นไปทั้งตัว สั่นทั้งเม็ดเสียวที่พร้อมจะถูกบดขยี้ด้วยปากและลิ้นของหนุ่มกำยำมีหนวด “อู้ยยย ได้โปรดเถอะค่ะ” ร่านถึงขนาดร้องขอให้เขาเร่ง ต่อให้แมนเป็นน้ำแข็งก็คงต้องละลายไปด้วยอุณหภูมิไฟในร่างกายของวิภาอย่างไม่ต้องสงสัย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more