เสียงสั่นกระเส่าลูกอินทร์กัดฟันพูดด้วยเสียงสั่นไม่แพ้กัน
“อย่าทำแบบนี้ฉัน ไม่ชอบ ที่ต้องเป็นแบบนี้ไม่ชอบทับรอยใครโดนเฉพาะรอยคุณแม่ คุณยังไม่เคลียร์ ตัวเองฉันขอบอกว่าต่อไปอย่าทำแบบนี้อีก”
“เชอะหรือว่า จะใส่ตะกร้าล้างตัวไว้ให้ไอ้ผู้กองชีวินนั่นเห็นได้ชัดว่ามันห่วงเธอแทบตาย”
“อย่าพาลเกเร ลากเอาคนอื่นมาเกี่ยวข้อง”
“ก็เห็นๆ กันอยู่ว่านายวินมัน ชอบเธอห่วงเธอ”
“พี่ชีวินเขาดี เขาห่วงฉันก็ไม่แปลกคุณนั่นแหละที่มีทั้งวีนาและสายพิณอะไรนั่น”คิมหันต์ยิ้ม
“หึงหรือ”
“ไม่แค่ฉันไม่ชอบให้ใครมามั่วที่บ้านไร่ของฉันก็เท่านั้น”
“ก็เธอไม่ให้ฉันนอนด้วยนี่ฉันก็ต้องหาเศษหาเลย”
“เชิญคุณตามสบาย”
“ไม่เมียฉันอยู่นี่ฉันจะเอาคนนี้ จะเอาให้ได้ด้วยเพราะฉะนั้น”
ลากลูกอินทร์ผ่านประตูเข้าไปในห้อง
“น้อย ป้านงช่วยอินทร์ด้วยมีคนร้ายยย”
ลูกอินทร์ตะโกนลั่นบ้าน เสียฝีเท้าน้อยวิ่งหน้าตื่นเข้ามาเคาะประตูรัวๆ
“ฝากไว้ก่อน
