อย่ากล้า

827 คำ

หนูอินทร์ผลัดผ้านุ่งวับๆแวมๆ "คุณหนูอินทร์ผิวสวยจังค่ะหุ่นดีด้วย" "เขาว่าน้ำประปาที่กรุงเทพทำผิวเนียน"น้อยหัวเราะคิกคัก ผ้าขนหนูผืนสั้นเกือบถึงสะโพกเผยขาขาวอวบ ปิดแค่เพียงของสงวนและสะโพกกลมกลึง คิมหันต์กลืนน้ำลายลงคอช้าๆอีกครั้ง ผ้าขนหนูผืนนั้นเป็นดังศัตรูของเขาอยากจะกระขากให้หลุดออกจากตัวล้วงมือเข้าไปสอดนิ้วสำรวจถ้ำสวาทดูรึว่าทางเข้าจะคับแคบตอดรัดขนาดไหน "ดึกแล้วค่ะ ไปนอนเถอะ"น้อยเตือนเบาๆลูกอินทร์ยิ้ม "ถ้าคุณแม่อยู่คงขำแย่ มีน้ำอุ่นแต่อินทร์ลงมาอาบน้ำไหล" เดินนำน้อยขึ้นไปบนบ้าน คิมหันต์เอนตัวพิงต้นไม้ใหญ่ ถอนหายใจยาวล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง "นายสุขวันนี้ฉันไม่เข้าไปที่ท้ายไร่นะ ง่วงแล้ว" เสียงนายสุขตกปากรับคำ คิมหันต์วางสาย เดินเข้าไปยังห้องของวีนาเคาะเรียกเบาๆวีนาเปิดประตูออก คิมหันต์ไม่พูดพล่ามทำเพลง ดึงร่างบางกระแทกอก ล้วงมือเย็นเฉียบลูบท่อนขา เลื่อนขึ้นไปจนสุดทางที่ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม