บทนำ

460 คำ
นิยายทุกเรื่องที่ไรท์แต่งมันเกิดจากจินตนาการไม่มีความจริงวแม้แต่อย่างใดเลยนะคะ ถ้าชื่อพระเอกหรือนางเอก หรือตัวละครในเรื่องใดไปเหมือนชื่อรีดก็ขอโทษมาที่นี้ด้วยนะคะ?? ก๊อกๆๆๆ เสียงประตูหน้าห้องทำงานของมาตินอัสดังมาจากด้านนอก เขามีห้องทำงานส่วนตัวที่สนามแข่งรถ เพื่อใช้ในการประชุมกับช่างและลูกน้องในสนามแข่งก่อนเขาจะไปเสนอเรื่องๆต่างๆให้กับสกายรับรู้ มาตินอัสเงยหน้าจากเอกสาร " เข้ามา " เขาเอ่ยคำอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา เขาก้มหน้าอ่านดูเอกสารบนโต๊ะต่อไปอีก ประตูเปิดเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวของมาตินอัส พร้อมประตูปิดลงอย่างเบามือ " เออ...คะ...คุณซื้อไหม?" คนที่พึ่งเข้ามาในห้องของเขาพูดออกมาน้ำเสียงสั่นเทาเล็กน้อย มาตินอัสชะงักมือที่จับปากกาเขียนอะไรบนกระดาษอยู่นั้น เขาละสายตาจากเอกสารด้านหน้าแล้วเงยขึ้นมาดู " หึ ขายอะไรล่ะ?" มาตินอัสทำหน้างงงวยพร้อมหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางจ้องมองผู้หญิงตัวเล็กที่หน้าก้มหน้ามองพื้น เธอสูดหายใจเข้าปอดลึกๆพร้อมเป่าออกมาจากปากเบาๆ เพื่อผ่อนคลายความกังวล " คะ....คือ ฉะ...ฉันไง ซื้อไหม?" ผู้หญิงตัวเล็กเอ่ยออกมาเสียงสั่นเทาอีกรอบ มาตินอัสถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานตรงหน้าผู้หญิงตัวเล็กที่มาเสนอขายตัวเองให้เขา เขากวาดสายตามองคนตรงหน้าพร้อมยกยิ้มร้าย " หึหึ เงยหน้าดิ " มาตินอัสบอกกับคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าเงยมาสบตาเขาเลย เธอหายใจเข้าปอดลึกพลางกัดปากเล็กแน่นและเงยหน้าขึ้นมามองสบตาเขา พร้อมปล่อยลมหายใจออกมาช้าๆ หัวใจดวงน้อยตกแรงแทบจะหลุดออกมาด้านนอก มาตินอัสมองสำรวจแล้วส่ายหน้าเบาๆ " นี้มาถามขายให้ฉันถึงที่แต่แต่งตัวอย่างกะไม้แขวนผ้า" มาตินอัสกวาดสายตามองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมส่ายหน้าเบาๆ เธอเก้าผมขึ้นไว้บนหัวเล็ก ใบหน้าเรียวรูปไข่ คิ้วเรียวเล็กดำ ตากลมบ้องแบ๊ว จมูกเล็กได้รูป ปากเล็กน่าจูบ ลำคอเรียวเล็ก เธอสวมใส่ชุดหมีที่ไซต์เล็กสุดแล้วนะ แต่มันยังตัวใหญ่อยู่เลย เสื้อด้านในเสื้อยืดด้านนอกเสื้อช็อบ ผิวขาวแบบธรรมชาติ มือเปรอะเปื้อนน้ำมันเครื่อง ' แม่สาวเเพ้คาเฟอีน' เขาพลางคิดแล้วหมุนตัวกับไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานตัวเดิม เฮียอัสมีคนมาเสนอตัวให้ ?? เอาเถอะเฮีย ขบวนสุดท้ายแล้วน่า ??
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม