ตอนเช้าวันใหม่กองฟางแต่งตัวด้วยกางเกงขาสั้นเสื้อยืดใส่สบายสีขาว ส่วนมาตินอัสสวมใส่เสื้อสีดำเเขนสั้่นใส่สบายกับกางเกงยีนส์ขายาวสีดำ ทั้่งสองคนเดินโอบเอวกันเดินในตลาดเพื่อซื้อของฝากให้ตาจ๋ากับยายจ๋าของกองฟาง
" นันแล่น เสื้อตัวนี้นันแล่นคิดว่าตาจ๋าใส่แล้วหล่อไหมคะ?" กองฟางหยิบเสื้อเชิ๊ตชายทะเลสีสดใสที่แขวนรวมกันอยู่ มาตินอัสจ้องมองแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย
" นันแล่นคิดว่า เสื้อคอกลมสีขาวหรือสีน้ำตาลเหมาะนะครับ ฟางหวาน" มาตินอัสตอบคนที่ถามความคิดเห็นจากเขา กองฟางพยักหน้ารับ เธออยากซื้อเสื้อใหม่ให้ตาจ๋ายายจ๋าเพราะท่านไปค่อยมีใส่ แต่พอมาตินอัสก้าวเข้ามาในชีวิตตาจ๋ายายจ๋ามีทั้่งรอยยิ้มเสียงหัวเราะและเสื้อผ้าใหม่ๆได้ใส่
" ฟางหวานเชื่อนันแล่นค่ะ น่ารักจริงหมีตัวนี้" กองฟางบอกกับมาตินอัส พร้อมซบหน้าลงบนอกแกร่ง เจ้าของร้านอมยิ้มที่ปากด้วยความเอ็นดู มาตินอัสยกมือหนาขึ้นลูบหัวเธอเบาๆ
" หึหึ น่ารักแล้
