วันต่อมากองฟางมาทำงานเหมือนปกติเธอเดินเข้ามาในห้องทำงานของช่างเทคนิคแต่เช้าโดยยังไม่มีใครเข้ามาเลย เธอเดินมาที่โต๊ะทำงานของเธอซึ่งตอนนี้มีดอกกุหลาบสีแดงสดพร้อมการ์ด ที่เขียนแนบมาด้วย ' แอบมอง' กองฟางก้มอ่านการ์ดแล้วกัดริมฝีปากแน่นพร้อมเกิดคำถามในใจทันที ' ใคร' " ใคร?" เสียงคำถามเเสียงหี้ยมๆดังมาจากด้านหลังของกองฟาง เธอรีบหันหน้ากลับไปมองทันทีด้วยใบหน้าตกใจและหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ มาตินอัสยืนหน้าบึ้งตึง แววตาดุดัน จ้องมองทั้งคนตัวเล็กและดอกกุหลาบ กองฟางกลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆ " ไม่รู้ ฉันพึ่งเข้ามา" กองฟางตอบออกไปเสียงแผ่วเบา มาตินอัสกำหมัดแน่นพร้อมคว้าดอกกุหลาบสีแดงในมือแน่น เขาไม่รู้สึกเจ็บเลยด้วยซ้ำกับหนามกุหลาบที่มันทิ่มแทงมือหนา เขาเปิดการ์ดในมือขึ้นมาอ่าน ' แอบมอง' เขากำการ์ดในมือแน่นพร้อมขย้ำและปาทิ้งลงบนพื้นพร้อมใช้รองเท้าผ้าใบราคาแพงเหยียบลงและขยี้ให้การ์ดแหลกคารองเท้าราค