บังคับ( ไมให้) รัก

ทวงของเดิมพัน

หลังจากไมเคิลเดินจากไปมาตินอัสเดินไปแต่งตัวในห้องแต่งตัวทันที เขาใช้เวลาไม่นานในการแต่งตัว เขาเดินออกมาจากห้องแต่งตัวพร้อมเดินตรงไปที่รถแข่งคู่ใจคันสีดำทันที หลังจากนั้นเขาขึ้นไปนั่งบนรถพลางหันมาจ้องมองกองฟางที่ตอนนี้เธอนั่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับการแข่งขันครั้งนี้เลยว่าเธอคือของเดิมพันสำหรับคนชนะในวันนี้ ทุกคนต่างจ้องมองหน้ากองฟางนิ่งไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาเลย กองฟางก็เอาแต่นั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์นิ่งไม่ได้สนใจการแข่งขันครั้งนี้ เพราะเธอให้ช่างเทคนิคอีกคนทำหน้าที่แทนเธอ มาตินอัสค่อยๆปล่อยคลัชออกและเหยียบคันเร่งแรงๆเขาดรีฟรถก่อนปล่อยคลัชสุดเพื่อตรงไปที่จุดปล่อยทันที ทุกคนที่ศูนย์เช็คเครื่องยนร์ต่างตื่นกลัวเพราะไม่เคยเห็นมาตินอัสเป็นแบบนี้มาก่อน

" น้องฟางครับ" พี่กบคนที่เป็นช่างเทคนิคที่จะค่อยดูแลและให้คำแนะนำมาตินอัสในการแข่งครั้งนี้เรียกกองฟางที่กำลังนั่งนิ่งจ้อมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ ดูภายในรถและนอกรถกล้องหน้าแสดงสภาพของพื้นสนาม กองฟางเงยหน้าขึ้นมามองแล้วส่งยิ้มให้

" คะ? พี่กบมีอะไรหรือเปล่าคะ?" กองฟางถามรุ่นพี่ออกไปด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี พี่กบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอพร้อม หายใจเข้าปอดลึกๆ

" พี่ว่าเราเปลี่ยนตำแหน่งกลับคืนดีกว่าไหมครับ ?" พี่กบบอกกับกองฟางที่เธอก้มหน้าลงไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้ว แต่ใบหูเล็กยังฟังอยู่ กองฟางละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วมองรุ่นพี่ด้วยความมึนงง พี่กบทำหน้าลำบากใจและกังวลใจ

" ไม่ดีกว่าค่ะ ฟางเกิดเมื่อวานนี้คงไม่เหมาะให้คำแนะนำผู้ใหญ่หรอกค่ะ พี่กบเกิดก่อนหัวหน้าและมีประสบการณ์เยอะกว่าฟาง พี่ก็ไปแนะนำเลยค่ะ" กองฟางบอกกับรุ่นพี่ แกรนิคและมอลตันหันหน้าไปมองกันทันทีพลางเริ่มทำใจแล้วว่าถ้าแพ้ มาตินอัสได้สติแตกแน่น พี่กบได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วเดินหันหลังไปยืนมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกตัวด้วยความตั้งใจแต่ในใจเป็นกังวลมากๆ

Go! จุดปล่อยให้สัญณานในการปล่อยรถแข่งออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนในศูนย์เช็คเครื่องยนร์ต่างจ้องมองรถมาตินอัสนิ่ง กองฟางเช่นกันเธอจ้องมองดูการแข่งความเร็วของรถมากี่รอบแต่รอบนี้เธอเองรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก รถสองคันผลัดกันนำ มาตินอัสจับจ้องที่ด้านหน้าของถนนตลอดเวลา

" เฮีย เหยียบคันเร่งให้สุดเลยครับเพราะพื้นสนามตรงนี้เรียบ" พี่กบบอกกับมาตินอัสแต่เขายังช่างใจอยู่ไม่กล้าเหยียบ จนเขาขับเลยผ่านโค้ง ไมเคิลขับด้วยความเร็วพอๆกันกับมาตินอัสและตอนนี้ไม่เคิลได้แซงนำหน้าเขาไปแล้ว มาตินอัสขบกรามแน่นรถของทั้งคู่ขับได้สองรอบสนาม

และตอนนี้ได้รอบเข้าไปในศูนย์เช็คเครื่องยนต์แล้ว มาตินอัสเลี้ยวรถเข้ามาจอดในศูนย์เสียงเบรคเสียงดัง ช่างทุกคนต่างวิ่งเข้าไปทำหน้าที่ของตัวเองทันทีเพื่อตรวจดูรถของมาตินอัส เขาหันไปจ้องมองหน้ากองฟางที่เธอเอาแต่หันหน้าหนีไปมองทางอื่น บ้างที่ก็ส่งยิ้มให้กับเพื่อนที่นั่งข้างๆโดยไม่สนใจการแข่งขันด้วยซ้ำ

" หึ" มาตินอัสพ่นลมหายใจออกจากจมูกโด่งแรงๆด้วยความหมั่นไส้ พี่กบยืนขึ้นข้างๆมาตินอัสสูดหายใจเข้าปอดลึกๆพร้อมปล่อยออกมาเบา เพื่อบรรเทาความเกร็งก่อนจะเริ่มพูดแนะนำมาตินอัส

" เฮียครับ รอบต่อไปเฮียเหยียบให้สุดคันเร่งเลยที่ครับ โค้งที่สามกับโค้งก่อนถึงเส้นชัยเฮียอย่าปล่อยคันเร่งอีกน่ะครับ สภาพสนามไม่มีผิวขรุขระ" พี่กบแนะนำกับมาตินอัส เขานิ่งเงียบฟังพี่กบแนะนำแต่สายตาของเขามองไปที่กองฟางไม่วางตา มือหนากำพวงมาลัยแน่น

" เสร็จแล้วครับ!" ทีมช่างเช็คทุุกอย่างเรียบร้อยแล้วตะโกนบอกมาตินอัสทันที

Go! Go! Go! อีกคนร้องบอกมาตินอัสให้เขาขับรถออกไปเพราะไมเคิลได้ออกขับออกไปก่อนเขาแล้ว มาตินอัสปล่อยคลัชพร้อมเหยียบคันเร่งออกไปทันที

" พี่กบค่ะ" กองฟางเรียกรุ่นพี่พร้อมเดินเข้าไปหา พี่กบหันหน้ามามองหน้ากองฟางเล็กน้อย เพราะเขาจ้องจับตามองหน้าจอคอมพิวเตอร์นิ่งเพื่อใช้สมาธิ

" ครับ น้องฟาง" รุ่นพี่ขานตอบออกมาตายังจ้อที่หน้าจอ

" ฟางว่าพี่น่าจะบอกหัวหน้านะคะว่า เครื่องยนต์ของเขานะมันเหยียบได้แรงกว่านั้นถ้าเขาปล่อยคลัชให้หมด เพราะดูก็รู้ว่าหัวหน้าขับยังไม่สุดเพราะรถของเขามันได้เเรงและเร็วกว่านี้นะคะ" กองฟางบอกกับรุ่นพี่ พี่กบถอนหายใจออกมาเบาๆเพราะเขาไม่กล้าบอกเกรงใจมาตินอัส

" เอ่อ...พี่...เอ่อ.."

" พี่ไม่กล้าบอก แบบนี้หัวหน้าแพ้นะคะ แล้วของเดิมพันคืออะไรคะ?" กองฟางพูดออกมาด้วยอารมณ์เริ่มหงุดหงิด ดูก็รู้มาตินอัสยังขับไม่เต็มที่เพราะรถของเขามันได้แรงกว่านี้เธอดูออก ทุกคนได้ยินคำถามของกองฟางแล้วต่างคนต่างก้มหน้าลง แกรนิคและมอลตันถอนหายใจออกมาแรง ทั้งสองคนเดินเข้ามาใกล้กองฟางที่เธอยืนทำหน้างงงวยอยู่

" น้องฟางไม่รู้เหรอครับว่าคืออะไร?" แกรนิคถามคนตัวเล็กตรงหน้าที่ ถักเปียแต่เก้าพันขึ้นไว้บนหัวโชว์ลำคอขาวเนียน ใบหน้าที่ไม่ได้พึ่งเครื่องสำอางเลยแต่ดูสวยงามอย่างน่าหลงไหล กองฟางส่ายหน้าเบาๆ

" ก็คือ เอ่อ...ทีมของไอ้ไมเคิลของยืมตัวช่างเทคนิคคนหนึ่งไปช่วยงานเดือนหนึ่งครับ" มอลตันพูดออกมาตะกุกตะกักพลางจ้องมองหน้ากองฟางนิ่ง

" อ่อ..ค่ะ แล้วเขาได้บอกไหมคะว่าเขาต้องการใคร?" กองฟางถามทั้งสองคนที่ยืนจ้องมองเธออยู่นิ่งๆ ทุกคนในศูนย์เช็คเครื่องยนต์ต่างเงียบก้มหน้าทำหน้าที่ตัวเอง แต่หูกลับรอฟังคำตอบจากปากทั้งสองหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้ากองฟาง กองฟางจ้องมองทั้งสองคนกลับพลางหัวใจดวงน้อยๆข้างซ้ายเต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ พร้อมอ้าปากค้าง

"........." ทั้งสองคนพยักหน้ารับ เพราะกองฟางยกมือเล็กชี้เข้าหาตัวเอง กองฟางน้ำตาคลอเบ้าทันที ' ไอ้หมียักษ์ แกห้ามแพ้นะ" กองฟางพูดในใจพร้อมหมุนตัวกลับไปนั่งที่เดิมพร้อมจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ดูการเเข่งเขัน มอลตันและแกรนิคถอนหายใจแรงๆ พร้อมหมุนตัวกับไปนั่งที่เดิมดูการแข่งขันเช่นกัน

" ไอ้หมียักษ์" กองฟางบ่นชื่อมาตินอัสพึมพำเบาๆ พลางจ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ตลอด จนเธอทนไม่ไหวเธอลุกไปหารุ่นพี่พร้อมดึงไมโครโฟนสำหรับพูดกับนักแข่งมาคาดไว้ที่หูเล็ก

" นี้หัวหน้า คุณจะขับอ้อยอิ่งอะไรนักหนาเหยียบคันเร่งให้สุดซะที่สิ ไอ้บ้าเฮ้ย" กองฟางพูด ผ่านไมโครโฟนออกไปให้มาตินอัสไอ้ยินขณะที่เขาขับรถในสนามแข่งอยู่ มาตินอัสนั่งฟังเงียบสายตาจ้องมองทางตลอด

" หึ" มาตินอัสหัวเราะในลำคอเบาๆ กองฟางกัดปากเล็กแน่นและกลั้นหายใจ เพราะทำอะไรไม่ได้เลย จนรถแข่งมารอบสุดท้าย ทุกคนในสนามและศูนย์เช็คเครื่องยนต์ยืนขึ้นจ้องมองรถทั้งสองคันที่ขับด้วยความเร็วและต่างคนต่างเหยียบคันเร่ง แต่รถของมาตินอัสเกิดมีควันขึ้นมาที่เครื่องยนต์จนเขาต้องชะรอความเร็วลง ไมเคิลขับเข้าเส้นชัยไปอย่างขาดรอย มาตินอัสจอดรถลงพร้อมเปิดประตูรถลงมาดูรถแข่งของตัวเอง พร้อมทีมช่างในศูนย์เช่นกันต่างวิ่งออกมาดูรถของเขา กองฟางนั่งตัวแข็งทื่อ กัดปากเล็กจนเกิดห้อเลือด

ทุกคนต่างช่วยกันเข็นรถของมาตินอัสเข้ามาในศูนย์เพื่อตรวจสอบดู มาตินอัสเดินเข้ามาด้านในศูนย์พร้อมถอดหมวกกันน็อกออกและผมโพกหัวอีกชั้นออก เขาเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที กองฟางเดินตามหลังเขาไปทันที มาตินอัสกำลังถอดชุดนักแข่งออกจนเปลือยท่อนบน กองฟางเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวด้วยความโมโห เธอเดินไปหยุดที่ด้านหน้ามาตินอัสที่เขากำลังค้นหาผ้าเช็ดตัวและสบู่มาอาบน้ำอยู่

เพียะ! เสียงฝ่ามือเล็กปะทะลงไปที่หน้าของมาตินอัส เขาหน้าหันไปตามแรงของมือเล็กแต่หนักมาก มาตินอัสยกมือหนาขึ้นลูบแก้มตัวเองพร้อมอารมณ์โกรธมาก เพราะนี้ครั้งแรกที่มีคนตบหน้าของเขา เขาหันหน้ามามองคนที่ตบพร้อมจ้องมองเธอนิ่ง

" คุณตั้งใจแพ้ เพราะก่อนเครื่องยนต์จะมีปัญหาคุณไม่เหยียบคันเร่งเลย คุณแกล้งฉัน" กองฟางต่อว่าคนตัวโตจนลืมไปว่าเธออยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงมากๆ มาตินอัสยกยิ้มร้ายออกมาพร้อมดันคนตัวเล็กเข้าไปด้านในห้องอาบน้ำทันที พร้อมปิดประตูล็อคกลอนประตู กองฟางตกใจอ้าปากค้าง พยายามดิ้นออกให้พ้นมือหนาที่จับไหล่มนแน่น หัวใจดวงน้อยตกโครมคราม

" หึ" กองฟางได้ยินแค่เสียงหัวเราะในลำคอหนาเบาๆ มาตินอัสก้มลงปิดปากเล็กทันที ปากบางบดขยี้ปากเล็กอย่างแรง มือเล็กพยายามสะบัดให้หลุดจากมือหนา เขาจับมือเล็กขึ้นไว้เหนือศีรษะพร้อมใช้มือหนารวบข้อมือเล็กไว้เพียงข้างเดียวมือหนาอีกข้างเลื่อนมาจับท้ายทอยของกองฟางให้เงยขึ้นรับจูบอันหนักหน่วงเต็มด้วยแรงโกรธ ปากบางบดขยี้อย่างไม่ปราณีพร้อมกัดปากล่างของเธอแรงๆจนเเตกเลือดซึมออกมา เขาดูดเลียกินเลือดอย่างกระหาย

" อ๊ะ" กองฟางร้องออกมาเบาๆ มาตินอัสสอดลิ้นหนาเข้าไปในปากเล็กทันที ลิ้นหนาความหาความหวานในปากเล็กอย่างเอาใจแต่ ความหวานในปากเล็กแทบทำให้เขาคลั่งเพราะมันช่างหวานและน่าหลงไหลที่สุด ลิ้นหนาดูดลิ้นเล็กเล่นทั้งไล้ต้อนลิ้นเล็กในปากเล็ก. กองฟางพยายามใช้ฟังคมกัดที่ลิ้นหนาที่ซุกซนในปากของเธอ แต่เหมือนเขาจะรู้ทันเธอทุกอย่างเพราะเขาซักลิ้นหนาออกมาพร้อมดูดลิ้นเล็กออกมาจากปากเล็กเช่นกัน น้ำลายไหลออกมาตามลิ้นทั้งสองข้าง

" หึ" เสียงหัวเราะในลำคอหนาเบาๆ เขาจ้องมองคนตรงหน้าที่หายใจเอาอากาศเข้าปอดถี่ๆ เขากำลังจะก้มลงไปจูบต่ออีกรอบเพราะติดใจความหวานในปากเล็กแต่ต้องชะงัก

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูด้านนอกห้องอาบน้ำดังขึ้น มาตินอัสสบตาลงเพื่อข่มอารมณ์บางอย่างไว้ข้างใน พร้อมลืมตามองคนตรงหน้า แล้วยกยิ้มที่มุมปาก

" เสียดายล่ะซิที่ไม่ได้ต่อ หึ" เขาก้มลงกระซิบที่ข้างใบหูเล็กเบาๆ พร้อมปล่อยข้อมือเล็กเป็นอิสระ กองฟางก้มหน้าลงมองหน้าอกแกร่งนิ่งเพราะแววตาของเขามันช่างน่ากลัวเหลือเกิน หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม

" มีอะไรว่ะ?" มาตินอัสขานออกไปด้านนอกแต่เขายังจ้องมองคนตัวเล็กที่ยืนตรงหน้าเขาอยู่ เธอเอาแต่ก้มหน้า

" ไอ้ไมเคิล มันมาทวงของเดิมพันครับ" มอลตันบอกกับมาตินอัส เขาทำหน้าเครียดขึ้นมาทันที กองฟางเงยหน้าขึ้นมามองหน้ามาตินอัสทันทีพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

" อืม เดี๋ยวกูออกไป" มาตินอัสบอกกับมอลตัน แต่สายตาของเขาสบตากับคนตัวเล็กด้านหน้านิ่ง กองฟางกำหมัดแน่น เสียงฝีเท้าของมอลตันเดินออกไปจากห้อง พร้อมปิดประตูลง

" ฉันเกลียดคุณ" กองฟางพูดออกมารอดไรฟัน มาตินอัสทำหน้านิ่งเฉย พร้อมหมุนตัวหันหลังให้แล้วปลดล็อคกลอนประตูห้องอาบน้ำ เเล้วเดินออกจากห้องไปเงียบ สักพักกองฟางค่อยเดินตามหลังเขาออกไป

เฮียแกแกล้งน้องกองหรือเปล่า แกตั้งใจแพ้เพื่อแกล้งน้องเหรอว่ะ ??