ทางด้านลาสเวกัสก็เป็นตามที่มาตินอัสสั่งกับลูกน้องที่คาสิโนที่นั้นไว้ คือปล่อยเงินให้นิ้วโป้งยืมให้เยอะที่สุดจนมันไม่มีเงินใช้ และตอนนี้หน้าห้องเช่าของนิ้วโป้งมีชายฉกรรจ์ยืนอยู่หน้า สามสี่คน ใบหน้าแต่ละคนบ่งบอกว่าไม่ปล่อยไว้แน่ถ้าไม่มีเงินใช้คืน
" ทำไงดีพี่โป้ง พวกมันยืนอยู่หน้าห้องแล้วเนี่ย" เมียของนิ้วโป้งถามออกมาเสียงเบา ' ไม่น่าเล่นการพนันจนหมดตัวเลย แบบนี้จะหาเงินที่ไหนมาใช้ ดีที่ลูกๆไม่ได้มาด้วยเลยไม่ซวย' เธอพลางคิดในใจทั้งกลัวทั้งร้องไห้ตัวสั่น นิ้วโป้งเงียบกำลังใช้ความคิด
" อย่าเปิดประตูให้พวกมัน ห้ามพูดอะไรออกไปเดี๋ยวมันได้ยิน เงียบๆถ้ามันไม่ได้ยินเสียงคนเดี๋ยวมันก็กลับไปเองแหละ" นิ้วโป้งบอกกับเมียของเขา เธอยกมือเล็กขึ้นปิดปากกลั้นเสียงสะอื้น นิ้วโป้งเดินวนไปวนมาในห้อง ' ใครจะช่วยเขาได้ล่ะ ใคร ใคร ' เขาคิดหาคนช่วย
" ฉันไม่อยากเป็นผีเฝ้าที่ลาสเวกัสน่ะพี่โป้ง อยากกลับไทย" เมียขอ
