รถสปอร์ตคันหรูจอดอยู่หน้าบ้านของกองฟางได้สักพักแล้วแต่ยังไม่มีใครลงมา มาตินอัสหันหน้ามายิ้มให้กับกองฟางที่ได้แต่นั่งเงียบๆตลอดทางไม่พูดอะไรเลย เขากำลังจะหันไปเปิดประตูรถลง
หมับ! มือเล็กรีบคว้ามือหนาทันที พร้อมส่ายหน้าเบาๆปากเล็กสั่นเทาหน่อย เพราะทั้งตื่นเต้นและอีกหลากหลายความรู้สึกตีรวนด้านใน
" หึ ต่อไปเรียกเฮียอัสได้ไหม?" มาตินอัสหัวเราะในลำคอหนาเบาๆพร้อมหันมาสบตาคนตัวเล็กที่ส่ายหน้าบอกเขาเพื่อเป็นการขอร้อง เเล้วเขายังบอกให้เธอเรียกเขาใหม่ กองฟางได้ยินอ้าปากค้างด้วยความมึนงงเล็กน้อยหูอื้อ มาตินอัสยื่นมือหนามาลูบใบหน้าเรียวรูปไข่เบาๆและยกยิ้มที่มุมปาก
" ได้ไหม ฟางหวาน?" มาตินอัสถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและอบอุ่น กองฟางยังเงียบเหมือนเดิมเธอยังมึนงงกับเขาไม่หาย
" ป่ะ เดินไหวไหมหรือจะให้เฮียลงรถ?" มาตินอัสถามคนตัวเล็กที่ยังเงียบอยู่ มาตินอัสเปิดประตูรถก้าวลงและปิดเสียงดัง แล้วเดิ
