ภายในห้องนอน
“โอ้ย!...จ ...เจ็บนะ”หวางเย่หลิงร้องออกมาทันใด
ร่างอรชรถูกดันให้นอนลงบนเตียงพร้อมร่างสูงใหญ่ตรงขึ้นคร่อมอย่างรวดเร็ว แม่สาวน้อยรีบถอยตัวหนีหากแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทำให้ร่างบอบบางแนบสนิทแทบจะกลืนเป็นร่างเดียวกันกับโหวหนุ่มยิ่งนัก
“เจ้าแผนการนักนะเย่หลิง คิดหรือว่าจะหนีข้าพ้น!”
ดวงตาคมดุจ้องใบหน้าหวานที่กำลังตื่นกลัว พร้อมใช้มือโอบรัดร่างงามให้ใกล้ตัวมากขึ้น โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาคลอเคลียใบหูเล็กๆ ของอีกฝ่าย ในขณะที่หวางเย่หลิงรู้สึกวูบไหวอย่างบอกไม่ถูกจนต้องซุกตัวแนบชิดไปกับร่างใหญ่กำยำของเขาอย่างไม่รู้จะทำเช่นไร
“ท่านพูดอะไร...ข้าไม่เข้าใจ”นางยังคงยืนกรานปฏิเสธเสียงสั่น จนอีกฝ่ายแอบยิ้มออกมา มือก็ยังคงลูบไล้เรือนร่างของอีกฝ่ายที่กำลังเริ่มสั่นระริกอยู่ในขณะนี้
“จอมเจ้าเล่ห์! คิดวางแผนหนีไปจากข้าแล้วล่วงรู้ชะตากรรมของเจ้าหรือไม่ว่าต่อไปจะเป็นเช่นไรคิดหรือว่าจะหนีเงื้อมมือของข
