ผู้หญิงที่นั่งผู้โดยสารไม่ขยับเลย ร่างกายของเธอมีกลิ่นแอลกอฮอล์
โชคดีที่เธอไม่เอะอะหลังจากดื่ม
มันเป็นช่วงกลางฤดูร้อนที่ร้อนระอุ เธอสวมกางเกงที่สั้นมากจนคลุมสะโพกแทบไม่ได้ ต้นขาคู่หนึ่งแกว่งไปมาต่อหน้าเขา
ดวงตาของสแตนลีย์เพ่งไปที่ภาพนั้น จิตใจของเขาเต็มไปด้วยภาพของชายอ้วนที่กอดเธอซึ่งทำให้เขาอารมณ์เสียอีกครั้ง
ความโกรธที่ควบคุมไม่ได้นี้ทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลขโดยตรง ไม่นานก็ได้รับคำตอบ และเสียงแสดงความเคารพก็ดังขึ้น "คุณโจนส์ วันนี้คุณโทรหาฉันทำไม"
“สเปนเซอร์ ริโอส!”
สแตนลีย์ขยับริมฝีปากบางของเขา มีรอยยิ้มอยู่ในเสียงของเขา แต่มันฟังดูน่าขนลุก “ช่วงนี้คุณใช้ชีวิตสบายเกินไปหรือเปล่า”
หัวใจของสเปนเซอร์เต้นระรัว เขารู้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น และมันก็แย่ “คุณโจนส์ คุณหมายความว่าอย่างไร ฉันไม่เข้าใจ”
โคเฮน ฮิลส์ ไอ้เลวนั่นยัง
