ในเมืองบีชมาร์ช ชารอนมองเข้าไปในกระจกและถอนหายใจ เธอไม่เพียงมีรอยคล้ำรอบดวงตาเท่านั้น แต่ดวงตาของเธอก็บวมเช่นกัน เธอดูซีดและซีดเซียวมาก เมื่อคืนฝนตกนานแค่ไหน? นานแค่ไหนที่เธอไม่ได้นอน? เมื่อคืนเธอตื่นนอนตราบเท่าที่ฝนตก ช่วงนี้อากาศแจ่มใส ดวงตะวันดวงโตฉายแสงเจิดจ้าบนท้องฟ้า ผลที่ตามมาของการนอนหลับไม่ดีติดต่อกันสองคืนคือชารอนดูเหมือนจะมีอารมณ์ต่ำและหาวตลอดทั้งวัน เมื่อมองดูสภาพที่ซีดเผือดของเธอ สกายก็เอนตัวลงและพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ชารอน เจ้าไปแบบนี้ไม่ได้ อย่าคิดว่าเจ้ายังเด็ก แล้วเจ้าจะออกไปทั้งหมดบนเตียงได้” เป็นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่! ชารอนขมวดคิ้วด้วยความเขินอาย “ฉันนอนไม่หลับ แค่นั้น มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด สกาย” “อ้าว มีอะไรเหรอ ทะเลาะกับแฟนเหรอ” “ไม่ เมื่อคืนฝนตก เสียงดังเกินไป ฉันนอนไม่หลับ” เจนิซพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองว่า “ฉันอิจฉานักศึกษาวิทยาลัยอ