ตอนที่ 22
ลูกแกะตัวน้อย
เมื่อนัยน์ตาคู่คมเห็นปลายจมูกโด่งของคนเป็นอาจารย์ ดอมดมมายังเรือนผมของรุ่นพี่ด้วยท่าทีคุกคามและเป็นต่อนั้น เรียกอารมณ์หงุดหงิดขององครักษ์ประจำกายอย่างเรอาได้ชะงัก มือใหญ่ของคนอายุน้อยกว่าปัดมือขององศาออกอย่างไว พร้อมกับดึงตัวของวาโยให้มาอยู่ยังข้างหลังของเขามากกว่าเดิม ก่อนจะเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึงไร้ความยำเกรงในตัวของอีกฝ่ายว่า
"ถ้าคุณรู้แล้วก็น่าจะช่วยเห็นใจพี่โยหน่อยสิ ไม่ใช่คิดจะเอาเปรียบเธอแบบนี้ ถ้าไม่จำเป็นใครจะอยากโกหกแล้วเอาชื่อเสียงของตระกูลมาเสี่ยงแบบนี้กันล่ะ" ท่าทีของเรอาเรียกอาการหวงและอยากเอาชนะของคนเป็นอาจารย์ได้อย่างไม่ต้องสงสัย รอยยิ้มร้ายกาจเฉกเช่นเดียวกับคำพูดจาถูกพ่นออกไป เพียงเพื่ออยากจะเอาชนะเด็กตรงหน้านี่เท่านั้น จนลืมคิดไปว่าการกระทำของตนมันส่งผลให้คนกลางอย่างวาโยทั้งเจ็บและอายได้ขนาดไหน
"แล้วฉันต้องสนใจไหม เรื่องนั้นมันไม่ได้เกี
