ตอนที่ 26
ชอบ
[Talk เรอา]
"อะ เอ่อ ผมหมายถึงว่า คือ..." ผมอึกอักพูดไม่ออก เหมือนคำพูดทุกอย่างถูกกลืนลงลำคอไปหมด แบบนี้ยิ่งเรียกความงุนงงจากพี่โยมากขึ้นไปอีกเท่าตัว จังหวะที่ตัดสินใจว่า เอาวะ บอกไปเลยจะได้จบๆ เธอก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
"สงสัยพี่จะจริงจังมากเกินไปสินะ เฮ้อ โทษทีนะ พี่ก็ลืมไป ว่าวัยแบบนายต้องค่อยๆ เรียนรู้ อีกอย่างเนื้อหาพวกนี้มันก็ยังไม่ถึงที่พวกนายเรียนเลยด้วยซ้ำ"
เสียงหวานๆ และสีหน้ารู้สึกผิดของเธอ ขับให้บรรยากาศตึงเครียดเมื่อครู่ผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ว่ามันผิดจุดประสงค์เนี่ยสิ ผมควรจะต้องทำไงดี ตอนนี้หัวใจมันเต้นรัวเหมือนกับมีใครมาตีกลองอยู่ในอกยังไงอย่างนั้น
"อะ เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ ผมไม่ได้กดดันอะไร เรามาติวกันต่อดีกว่านะ" ให้ตายเถอะสุดท้ายก็พูดไม่ออกจริงๆ
"เฮ้อ พอก่อนดีกว่า ตอนที่พี่เรียนโทมาก็แอบมีศึกษาจิตวิทยาในการสอนมาบ้าง พี่ฝันอยากเป็นอาจารย์น่ะ"
