ตอนที่ 6
1100 คำ
บทที่ 6
เขาพูดเสียงลอดไรฟันอย่างเข้มเครียด ตัวเขาเขม็งเกร็งด้วยโทสะ ชาลิสาเริ่มเกิดความกลัวในส่วนลึกที่ท้าทายอเล็กซานเดอร์ด้วยความโมโห
“คุณจะทำอะไรฉัน”
หญิงสาวถามเสียงสั่น หัวใจของเธอเต้นระทึกเมื่อรอยยิ้มหยันเหยียดออกจากมุมปากของเขา
“ผมไม่ฆ่าคุณ แต่จะทำให้ผู้หญิงปากดีอย่างคุณทรมานมากกว่านั้น”
“อเล็กซานเดอร์...อย่านะ...อย่า!”
เสียงร้องห้ามขาดหายเข้าไปในลำคอของหญิงสาวเมื่อเขาก้มหน้าลงมาหาโดยที่เธอไม่มีทางหลบ อเล็กซานเดอร์บดขยี้ปากของเธอด้วยปากของเขาเป็นคำรบที่สาม
ชาลิสารู้สึกหนักอึ้งเมื่อเขาบดเบียดลำตัวหนาใหญ่ลงมา เสียงเอ็ดอึงไม่อาจลอดผ่านลำคอระหงที่หญิงสาวเกร็งตัวจนเส้นเลือดเป็นรอยปูดโปนออกมาได้ เขาจูบเธออย่างย่ามใจ ร่างเล็กแข็งขืนแต่ปากของเธอไม่อาจสะกัดกั้นความหยาบเถื่อนที่เขารุกล้ำด้วยลิ้นหนาได้
อเล็กซานเดอร์ตัวโตกว่าเธอมาก เขาไม่ได้ตัวใหญ่อย่างเดียวแต่ร่างกายภายใต้ชุดลำลองซึ่งเป็นเสื้อยืดและกางเกงเดนิมยังแข็งแกร่งอีกด้วย หญิงสาวสัมผัสได้จากกล้ามเนื้ออันเคร่งเครียดของเขา และในขณะเดียวกันชายหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มบนเรือนร่างสาวที่เขากำลังดื่มด่ำในรสจุมพิตหนักหน่วง
ชาลิสาโกรธที่เขาแสดงความดิบเถื่อนกับเธอแบบนี้ เธอคบกับโคลินมานานเป็นปีก็แค่อนุญาตให้เขาหอมแก้มได้เท่านั้น แต่นี่...อเล็กซานเดอร์ทำกับเธอมากเกินไปแล้ว เขารุกรานปากเธอยังไม่พอแต่ยังบีบบังคับให้เธอสนองตอบเขาอีกด้วย
เสียงอู้อี้ดังในลำคอของหญิงสาวดังเป็นจังหวะ มันค่อย ๆ เบาลงเมื่ออุ้งปากของเธอถูกรุกล้ำหนักขึ้นเรื่อย ๆ ลิ้นร้อนของเขาล้วงลึกเข้าไปและตวัดไปทั่วทั้งบนเพดานปาก กระหวัดเกี่ยววลิ้นของเธอและขบเม้มริมฝีปากของเธอเบา ๆ ด้วยฟันของเขา
ชาลิสาไม่รู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไรกันแน่ ร่างกายของเธอกำลังระทวยลงเหมือนขี้ผึ้งถูกความร้อน อเล็กซานเดอร์กำลังหลอมละลายตัวเธอด้วยความร้อนรุ่มจากตัวเขา มันแผดเผาร่างสาวให้ละลายเหมือนรอยน้ำที่กำลังจะเหือดแห้งไปใต้แสงตะวัน
ไม่นะ...ไม่...เธอจะยอมแพ้เขาไม่ได้ เธอไม่เต็มใจจะให้เป็นแบบนี้ ทว่าชาลิสาก็ได้แต่คิดเพราะร่างแน่งน้อยที่ถูกกดทับอยู่เบื้องล่างหมดทางจะหนีเขาแล้วจริง ๆ
“อือ...ไม่...อย่านะ...ไม่”
พอปากเป็นอิสระเธอก็ร้องออกมาทันที แต่เสียงนั้นกลับแหบแห้งเบาหวิว ชาลิสาไม่เข้าใจตัวเอง เธอเบือนหน้าหลบใบหน้าหล่อเหลาของเขาแต่ร่างกายของเธอกำลังเสียดสีกับความเคร่งเครียดบนตัวเขาอย่างรุนแรง
“ชาล็อต...คุณต้องรู้จักผม...ถ้าคิดจะอวดดีคุณก็ต้องได้รู้จักผมดี”
อเล็กซานเดอร์ส่งเสียงพร่าอยู่ข้างใบหูเล็กพร้อมกันนั้นกับที่เขาเลาะเล็มผิวขาวผ่องบนลำคอของเธอด้วยจมูกโด่ง ชายหนุ่มซุกไซ้ไปทั่ว ผิวขาวราวหยวกของชาลิสาเปล่งปลั่งและเร้าให้ตัวเขาเบียดเข้าหาจนเธอหายใจแทบไม่ออก
“อเล็กซานเดอร์...ฉันเกลียดคุณ!...ฉันเกลียดคุณ!”
ชาลิสาร้องอย่างเจ็บแค้น แต่เสียงนั้นแหบเบาและมือของเธอที่ถูกเขากดตรึงกับฟูกก็ได้แต่กำหมัดจนแน่น อเล็กซานเดอร์ฝังจมูกโด่งของเขาลงที่ซอกคอ ไหปลาร้าและมือของเขาข้างหนึ่งก็เลื่อนมาอยู่บนขอบเนื้อผ้าของชุดราตรีเกาะอกก่อนที่เขาจะรั้งมันลงไปที่บั้นเอวอ้อนแอ้น
“ไม่...ไม่...อเล็กซานเดอร์...อย่าทำแบบนี้”
แดนเซอร์สาวรู้แล้วว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดยั้งความดิบเถื่อนของ อเล็กซานเดอร์ เคลย์ตันได้ เขาเหมือนอสูรร้าย เป็นยิ่งกว่าซาตานที่กำลังจะทำลายตัวเธอ ชาลิสาอยากจะร้องไห้ แต่เสียงของเธอไม่มีให้ร้องออกไปอีกแล้ว
อเล็กซานเดอร์ก็อยากจะหยุดตัวเอง เขาตั้งใจจะสั่งสอนให้ชาลิสาเจ็บแสบและเลิกอวดดีกับเขา แต่เขาไม่อาจหยุดตัวเองได้ความหอมหวานทุกตารางนิ้วบนตัวเธอยั่วยุความต้องการในส่วนลึกของเขา
“ชาล็อต...อืม...อืม”
ชายหนุ่มไม่อาจกดกลั้นเสียงครางลึกในลำคอเม่อสายตาคู่คมจับจ้องอยู่ที่เนินเนื้ออวบอิ่มแสนสวยของทรวงอกอวบใหญ่ที่ตอนนี้ปราศจากอาภรณ์ใดขวางกั้น ชุดราตรีแสนสวยถูกรั้งลงต่ำและไปกองอยู่ที่บั้นเอวบอบบางของเธอ ไม่มีแม้แต่บราเซียที่จะช่วยปกปิดและไม่ทำให้เธอต้องอับอายมากขนาดนี้
“ฉันเกลียดคุณ!” เธอยังร่ำร้องก่อนที่ชายหนุ่มจะเลื่อนใบหน้าขึ้นมาและปิดปากเธอไว้อีกครั้ง แต่คราวนี้เขาปล่อยข้อมือของหญิงสาวให้เป็นอิสระ ทว่าชาลิสากลับไร้เรี่ยวแรงจะต่อสู้หรือฮึดทำร้ายเขาได้อีก
ความมึนงงกลับมาในสมองของเธออีกครั้ง ร่างกายของเธอเกิดความรุ้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ ทุกครั้งที่ริมฝีปากของเขาไล้ไปตามผิวของเธอ ชาลิสาก็จะขนลุกเกรียวและรุ่มร้อนที่กลางลำตัวซึ่งเธอรู้สึกว่ามันกำลังชุ่มชื้นขึ้นเรื่อย ๆ
ชุ่มชื่นอย่างนั้นหรือ...โอ...ไม่นะ...มันเป็นสัญญาณอันตรายที่บอกเธอพยายามหยุดเขา แต่มือของเธอกลับสัมผัสและลูบไล้แผ่นหลังของเขาขณะที่ปากจิ้มลิ้มยังส่งเสียงแหบเบาว่า
“อเล็กซานเดอร์...ปล่อยนะ...ฉันเกลียดคุณ...อา...ปล่อยฉัน”
ไม่ว่ามันจะเป็นความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจแต่ร่างกายของเธอก็ได้ปล่อยให้ทุกอย่างเกิดขึ้นในบัดนี้แล้ว นั่นคือความรู้สึกหวั่นหวามและรุ่มร้อนที่เธอไม่ปรารถนา มันรุมเร้าเธอตลอดเวลาที่ปากและผิวสากหนาของเขาเสียดสีกับตัวเธอ
ช่างน่าอับอายอะไรอย่างนี้...ชาลิสาอยากจะตายไปเสียให้ได้ ร่างกายของเธอกำลังจะเปลือยเปล่าหมดจดต่อหน้าเขา
อเล็กซานเดอร์ เคลย์ตัน
ผู้ชายที่สาบานได้ว่าเธอเกลียดเขามากที่สุดในโลก
- ผู้เขียน
