รักร้ายคุณชายมาเฟีย

​นักพนันกว่าร้อยคนแบ่งแยกกันนั่งตามโต้ะที่จัดแบ่งเอาไว้อย่างสะดวกสบายภายในตึกหรูใจกลางเมืองกรุงเทพ ระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยมถูกนำมาใช้กับที่นี่ 'เดฟ หยาง' เจ้าพ่อ กาสิโน แห่งเกาะฮ่องกง เดินทางเข้ามาเปิดกิจการบ่อนหรูลอยฟ้าที่นี่เป็นแห่งแรกในเมืองไทย ฉากหน้าเค้าคือนักธุรกิจนำเข้าส่งออก อาหารและผลไม้ไทยไปทั่วโลก เม็ดเงินลงทุนหลายร้อยล้านบาทในระบบ เบื้องหลังเค้ายังมีธุรกิจกาสิโนที่ถูกกฎหมายในต่างประเทศ แต่ผิดกฎหมายในเมืองไทย เสียงพูดคุยภาษาไทยออกจากปากชายหนุ่มอย่างชัดเจน "คืนนี้ให้มันไปสักสามล้านก่อน" เจ้านายหนุ่มสั่งลูกน้องให้จัดการลูกค้าคนล่าสุด 'โยธิน ' นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของผลิตภัณฑ์ขนมไทยส่งออกที่เค้าเป็นลูกค้ารับขนมจากที่นี่ไปส่งขายในซุปเปอร์ทั่วโลกที่เค้าดีลอยู่ ยอดซื้อแต่ละเดือนนับสิบล้านบาท แม้จะขายได้ขายดี แต่ถ้านายโยธินคนนี้โอ้อวด อวดดี และเก่งแต่ปากแบบนี้คงต้องได้รับบทเรียนบ้าง เดฟ คนนี้ ไม่ใช่เพื่อนเล่นของใคร ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมาอย่างพอใจ ชิปเงินจำนวนมากกองอยู่ตรงหน้ามากมายกว่าใคร เพื่อนร่วมโต้ะหลายคนต่างชำเลืองมองด้วยความสนใจและแอบแซวด้วยความอิจฉาน้อยๆว่า "มือขึ้นมากเลยนะครับคุณโย กองนี้น่าจะหลายล้าย" เจ้าตัวยิ้มกว้างอย่างลำพองใจ "ครับ คืนนี้เป็นคืนของผม" ชายหนุ่มมองดูกองชิปและดูนาฬิกา เค้านั่งมานานเกินไปแล้ว ป่านนี้แม่เค้าได้บ่นจนน้ำลายหมดคอแล้วแน่ๆ ชายหนุ่มบอกกับเจ้ามือว่า "อีกสองตาผมขอตัวนะครับ" เช็กเงินสดล้ามล้านถูกพับใส่กระเป๋าสตางค์อย่างระมัดระวัง ชายหนุ่มยิ้มเยาะกับคนดูแล พร้อมบอกด้วยน้ำเสียเย่อหยิ่งว่า "บอกคุณเดฟด้วยว่า คืนนี้จะเอาเงินมาคืน" ผู้จัดการยิ้มรับแล้วโค้งให้ลูกค้าอย่างสุภาพ ก่อนจะกดลิฟต์ลงไปส่งลูกค้าที่รถด้วยตัวเอง ยิ่งทำให้โยธินรู้สึกถึงความพิเศษของตัวเอง รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ โยธินทั้งง่วงทั้งเพลียแต่เค้าต้องกัดฟันเดินตรงไปหาแม่ตัวเองก่อนเป็นอย่างแรก เสียงบ่นถึงเค้าลอยเข้ามาในหูแทบจะทันที "มาแล้ว บ่นมากเหลือเกิน" ลูกชายเย้าแม่อย่างอารมณ์ดี เช็กเงินสดในกระเป๋าทำให้เค้ายิ้มอย่างมีความสุข "ผมไปทำงานมานะแม่ ดีลลูกค้าฮ่องกงนะครับ" ลูกชายรีบบอกก่อนจะฟังเสียงแม่บ่น คนเป็นแม่ทำตาค้อนใส่ "หรอยะพ่อคุณ ดีลลูกค้าหรือกกพริตตี้" เเม่ย้อนคำ ลูกชายกอดแม่เอาไว้อย่างเอาใจ ก่อนจะส่ายหน้า "พริตตี้ที่ไหนไม่มีหรอก มีแต่สาวสวยคนนี้ต่างหาก" ลูกชายทำเสียงอ้อนจนผู้เป็นแม่ยิ้มกว้างออกมา เรียกหาเด็กรับใช้หาข้าวปลาอาหารมาให้ลูกชายคนเดียวกันขวักไขว่ เพื่อบำรุงลูกชายคนเดียวอย่างแสนรัก ทำงานหนักต้องกินมากๆ นิอรรับเช็กเงินสดมาจากพี่ชายร่วมบ้าน ก่อนจะมองตัวเลขในมือ "แกเอาไปขึ้นเงินมายัยอร ให้คนรถขับพาไปนะ แล้วเอามาดีๆด้วย อย่าให้หายไปแม้แต่บาทเดียว" พี่ชายสั่งเสียงเครียดก่อนจะควักเงินสดในกระเป๋าออกมา "ค่าธรรมเนียมอะไร เอานี่จ่ายที่เหลือแกเอาไปเลย พี่ให้ แล้วอย่าบอกใครเรื่องเงินนี่ เข้าใจไหม " โยธินกดเสียงต่ำ ก่อนจะมองน้องสาวบุญธรรมของตัวเองแล้วส่งสายตาดุๆกำหราบออกไป "พี่โย รีบไหมคะ ไปตอนนี้เลยหรือเปล่า" ชายหนุ่มพยักหน้าแทนคำตอบ "ไปเลย กลับมาก็เอามาให้ด้วย พี่จะบอกแม่เองว่าใช้งานแก" น้องสาวพยักหน้ารับคำ ก่อนจะรีบไปเรียกคนรถประจำบ้าน แม้จะสงสัยบางอย่าง แต่ก็คิดในแง่ดีว่าอาจจะเป็นเงินค่าทำสัญญาฉบับใหม่ก็เป็นได้ สาวน้อยรีบออกไปทำธุระให้พี่ชายทันทีอย่างไม่มีคำถาม "นายครับ คุณโยธิน ไปขึ้นเงินแล้วนะครับ" ลูกน้องโทรมารายงานตามที่นายสั่งไว้ก่อนจะเดินทางไปต่างประเทศ ปลายสายรับคำ ก่อนจะบอกกลับมาว่า "ถ้าคืนนี้มันมาให้มันไปอีกสักห้าล้าน" ลูกน้องรับคำสั่ง ก่อนรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมจะออกมา นายเดฟไม่โกงใคร โยธินเสียสิบล้าน นายเดฟจะคืนให้สิบล้าน แต่ถ้าได้ครบแล้วไม่หยุด นั่นถือว่านายโยธินโลภมากเองก็เท่านั้น