EP 07 อย่าเล่นตัว
720 คำ
KAREN TALK
ฉันมาคอนโดของหมอในทันทีหลังจากวางสายเขา แม้ฉันจะจริงจังกับการทำงานมากขนาดไหนแต่เมื่อรู้ว่าเขาเมาจนดูแลตัวเองไม่ไหว ฉันก็พร้อมจะทิ้งงานที่ทำในทันที
เมื่อมาถึงหน้าห้องฉันกดออดหน้าห้องก่อนจะยืนรอ
พลั่ก!! ผ่านไปไม่นานหมอก็เดินออกมาเปิดประตูให้ฉัน สภาพขอเขามันดูเมามากจริงๆ กลิ่นแอลกอฮอร์ที่ติดร่างกายของหมอทำเอาใจฉันเต้นแรง
"ทำไมดื่มจนเมาขนาดนี้คะ?!" ฉันถามออกไปด้วยความเป็นห่วง
"ฉันให้เธอมาดูแลไม่ได้ให้เธอมาถาม!" คำตอบนั้นก็ทำเอาฉันจุกในใจไม่น้อย จริงของเขาฉันไม่ควรยุ่ง เพราะปกติเรื่องที่ฉันจะได้รู้มันจะมีเพียงเรื่องที่เขาต้องการให้รู้เท่านั้น ฉันไม่เคยมีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องส่วนตัว ต่างจากเขาที่ฉันเต็มใจจะให้รู้ทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอีกนั้นแหละ
ฉันเลือกที่จะไม่พูดอะไรต่อ ไม่ได้โกรธเขาหรอกนะเพราะรู้ว่าโกรธไปเขาก็ไม่ง้อ เพราะฉะนั้นไปหาน้ำมันเช็ดตัวเช็ดหน้าเขามันดูมีประโยชน์กว่าเยอะ หลังจากเอาน้ำใส่กะละมังฉันก็เดินเข้ามาในห้องนอนของหมอและเตรียมตัวที่จะเช็ดตัวให้เขาในทันที แต่ด้วยความที่เขาใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาว ฉันจำเป็นต้องเรียกให้เขาลุกมาถอดมันออกเสียก่อน
"หมอคะ!"เขาลืมตามองนิ่งๆเมื่อได้ยินฉันเรียก แต่ดูเขาจะไม่พอใจคงเพราะอยากพักผ่อน
"อะไร?!" เขาถามขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันนิ่งไปไม่กล้าพูด
"หมอลุกมาถอดเสื้อให้เรนก่อนได้มั้ยคะ?" เขาลุกตามที่ฉันบอกแต่เขาเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมถอดมันออก แถมจ้องหน้าฉัน
"ถอดสิ!" ฉันเบิกตากว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น
"ฉันบอกให้ถอดไง หูตึงหรอ?!" เขาพูดอย่างหงุดหงิดเมื่อฉันเอาแต่นั่งนิ่ง เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มอารมณ์ไม่ดี ฉันก็เลยต้องเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้สของเขาออก
"ทำไมมือสั่น?" เป็นอย่างที่หมอถาม มือของฉันมันสั่นไปหมด
"เอ่อ..เรนไม่ชินค่ะ" เป็นคงเรื่องปกติเพราะแม้แต่ทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน เขาไม่เคยให้ฉันได้ถอดของเขาสักครั้ง เขาจะถอดมันเองตลอด
"เย็xก็เย็xไม่รู้กี่รอบแล้ว แค่นี้ยังเขินอยู่อีกหรอ?!" ประโยคนั้นทำเอาฉันก้มหน้าลงด้วยความอาย ฉันไม่ได้เสแสร้ง แม้จะเป็นคนแรงๆมากแค่ไหนแต่คำพูดพวกนี้ที่มันย้ำว่าฉันมีอะไรกับหมอแล้ว มันทำให้ฉันเขิน
"งั้นหมอนอนลงเถอะค่ะ เดี๋ยวเรนเช็ดให้!" ฉันเอ่ยสั่งเมื่อตอนนี้ถอดเสื้อของเขาเป็นที่เรียบร้อย
"จะว่าไปฉันไม่ได้นอนนิ่งๆให้เธอขย่มนานแล้วใช่มั้ย?!"
"เอ่อ..ใช่ค่ะ!." ทำไมเขาถึงกล้าถามแบบนี้กันนะ ต่างจากฉันที่มันเขินจนแทบจะมุดดินหนีอยู่แล้ว
"วันนี้ขย่มฉันหน่อยมั้ย?!" เขาถามแล้วจ้องหน้าฉันเอาจริงเอาจัง ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะเริ่มสร่างขึ้นแล้ว ทั้งที่ตอนโทรไปบอกว่าเมาหนัก
"เรนว่าหมอนอนพักดีกว่า หมอเมามากแล้ว!" ฉันเลือกที่จะเลี่ยงและไม่สนใจ ก่อนจะเอาผ้าชุบน้ำเช็ดไปตามร่างกายของเขา
"รีบเช็ดเร็วๆ!" เมื่อเขาเร่งแบบนั้นฉันก็ทำตามที่เขาสั่ง เขาคงอยากจะพักเต็มทีแล้วสิ
"เรนเอาของไปเก็บก่อนนะคะ!" ฉันเตรียมจะลุกขึ้นเพื่อหยิบกะละมังไปเก็บหลังจากที่เช็ดตัวให้เขาจนเสร็จ แต่ยังไม่ทันที่จะลุกดี จู่ๆหมอก็ดึงให้ฉันลงไปคร่อมเขาไว้
"มะ..หมอ!!"
"ที่บอกให้รีบเช็ด ฉันจะให้เธอขย่มฉัน!"
"แต่ว่า.."
"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย ฉันเอาจนหลวมขนาดนี้แล้วเธอจะอะไรนักหนา!"
"!!!"
- ผู้เขียน
