“ให้ริดพาไปที่ห้องนะ” เขาบอกเธอแล้วส่งสายตาบอกคนสนิทของเขาที่ชื่อ ‘ริด’
‘ริด’ เป็นชายร่างสูงใหญ่แบบฝรั่ง ไม่ช่างพูดเท่าไรนัก อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัยดี เธอเพิ่งรู้จักริดเมื่อสองเดือนก่อน แล้วก็เพิ่งรู้ว่าศศิร์ธามีคนติดตามหลายคน แต่เขาก็เลือกที่จะใช้ริดไว้คอยติดตามอยู่ใกล้ ๆ เวลาที่ต้องไปไหนมาไหนแบบไกล ๆ อย่างเช่นที่เกาะส่วนตัวแห่งนี้
ศศิร์ธาหายไปเกือบสองชั่วโมง โดยที่เขาให้เธอรออยู่ที่ห้อง ก่อนจะกลับมาพร้อมฟ้าที่เริ่มครึ้ม เมฆสีเทากำลังตั้งเค้ามาทางนี้ พร้อมลมแรง ขณะที่เขาเปิดประตูห้องเข้ามา
“พี่สั่งอาหารไว้ให้แล้ว เย็นนี้กินที่ห้องก่อนก็แล้วกันนะ เอาไว้ตอนเช้าค่อยลงเล่นน้ำ” ศศิร์ธาบอกเธอ พร้อมกับเดินเข้ามาหา เขาดึงเธอให้ลุกจากโซฟา เพื่อไปยืนมองท้องฟ้าและน้ำทะเล ผ่านกระจกใสในห้องพักด้วยกัน
“นวลยังไม่หิวหรอกค่ะ”
“ตั้งแต่เช้าพี่ยังไม่เห็นนวลกินอะไรเลย เมาเครื่องยังไม่หายน่ะสิ”
“ไ
