ตอนที่ 30
หล่อนก็ไม่เคยปริปากเอ่ยในเรื่องที่เขาอยากจะรู้ และมันคงจะยังเป็นความลับคับใจของฆเนศวรไปอีกนาน แต่น่าแปลกเขากลับวางใจหล่อน เพราะหล่อนอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา ท่าทีอ่อนหวานนุ่มนวลแสดงออกมาถึงอารมณ์หญิง ไม่เพียงเฉพาะความแข็งแกร่งเลือดดิบที่มีอยู่ในตัว การพูดจาก็ไม่ได้หวานหูนัก แต่หล่อนมีเสน่ห์ เขาย่อมสามารถค้นเสน่ห์ของหล่อนได้เองว่ามันเกิดขึ้นตรงไหนบ้าง ที่เขาได้สัมผัส
ในขณะเดียวกันนั้นศีตะลาอดขุ่นข้องหมองใจแทบมิได้ ที่เขาปล่อยให้เธออยู่คนเดียว เขาไม่ได้แคร์ความรู้สึกของเธอสักนิด ที่ต่อต้านเขาด้วยคำพูดที่เสือกไสไล่ส่ง เขาน่าจะเข้าใจอารมณ์ของผู้หญิงบ้างนี่นา แม้ความรู้สึกของหล่อนจะดีขึ้นไปตามลำดับ แต่ลึกลงไปนั้นหล่อนก็ยังมีความเอื้ออาทรห่วงใยเขา และมันแสดงออกมายามลับหลังเขานี่เอง ศีตะลาได้แต่ยิ้มให้กับตัวเองอย่างรู้สึกสมเพชแกมขมขื่นใจ
และตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้น หล่อนไม่เคย
