ตอนที่ 27
เพราะเขาก็เข้าใจการเดินทางมาครั้งนี้ของคนจนตรอกอย่างนายพิมานพอสมควรว่าต้องการสิ่งใด
เขาพยายามมองหาศีตะลาเพื่อเป็นตัวช่วยอีกคน แต่ศีตะลาก็ยังไม่ลงมา ยังไงเขากับศีตะลาก็สนิทสนมคุ้นเคยมากกว่าสามีของหล่อน รั้งรอเพื่อที่จะเอ่ยประโยคงามๆ เพิ่งพบกันในครั้งแรก คิดว่าอีกฝ่ายคงยังไม่วางใจเขาในฐานะคนแปลกหน้า ดังนั้นอัยการจึงพยายามสร้างความสนิทสนมให้เกิดขึ้น
“จะเข้าไปในเหมืองเลยหรือครับ คุณฆเนศวร”
และอัยการทักอีกเมื่อเห็นว่าฆเนศวรกำลังจะผละตัวจากไป ทำให้หนุ่มหล่อเข้มเจ้าของอาณาจักรต้องเบือนใบหน้ากลับมา ครุ่นคิดนิดหนึ่งพยายามคาดเดาชายแปลกน้าว่าต้องการอะไรจากเขา ซึ่งท่าทางมีลับลมคมในซึ่งเขาจะต้องรับฟัง
“ก็ใช่มันเป็นหน้าที่และความเคยชินทุกวันของผมทำตัวตามสบายนะคุณ ถือว่ากันเอง เรื่องกับข้าวอาหารการกิน ผมยกให้ศีตะลาเป็นฝ่ายดูแล ขอตัวก่อน”
ฆเนศวรเอ่ยเพียงนั้นก็ผละจากไป อัยการนั้นแสยะยิ้ม
