บทที่18
สนามเด็กเล่นก็เสียวได้NC มีภาพประกอบ
ถึงกำหนดปิดภาคเรียนปอร์เช่มีนัดกับเพื่อนๆ ไปฉลองกันที่ร้านยาดอง ที่เขาชอบมาที่นี่เพราะหนึ่งมันไม่มีคนพลุกพล่านน่าปวดหัว ไม่ต้องมีคนมาชนแก้วหรือมีสาวมาขอเต้นยั่วยวน
"โด่ไม่รู้ล้มแล้วกูจะลงกับใคร" คาร์ลทำสีหน้าชั่งใจไม่กล้าดื่มแต่พอปอร์เช่จะหยิบตัวเองก็กระดกพรวดตามด้วยน้ำเปล่า
"โด่!!! น้องเพลงไงอย่าให้กูพูดเยอะ"
"ไอ้เช่ไอ้สัดกับหมา มึงอะตัวดีทำอะไรอย่าคิดว่ากูไม่รู้ มึงเนี่ยมันร้าย มึงมันเป็นคนเอาพี่เอาน้อง" ในขณะที่โซ่พูดในมือก็ยกแก้วโด่ไม่รู้ล้มไปถึงสองแก้ว
"มึงพูดอะไรกูเนี่ยคนดีมากนะครับ"
"แล้วสถานะของมึงกับน้องอลินนี่มันยังไง จะว่าเลี้ยงต้อยเหมือนได้คาร์ลก็คงไม่ใช่"
"สัดโซ่อย่ามายุ่งกับกู-_-"
"ก็พี่น้องไง-_-"
"ตอแหลครับ มึงคิดว่ากูไม่รู้ไม่เห็นเหรอว่าสายตาของมึงเวลามองน้องอลินเป็นยังไง ตอนมึงคบกับน้ำรินมึงยังไม่ขนาดนี้ยังมี
