ก่อนหน้านี้...
“ใครกัน” เสียงเล็กพึมพำออกมาด้วยความใคร่รู้ เธอเปิดผ้าม่านภายในห้องนอนชั้นสองมองดูชายหนุ่มเจ้าของรถคันหรูผ่านกระจกสีใส เขากำลังยืนพิงรถอยู่หน้าบ้านของเธอ
คะนิ้งยกยิ้มออกมาบาง ๆ เพราะชายคนนี้มีหน้าตาหล่อเหลา แต่แล้วดวงตาของเธอก็ต้องกระตุกเมื่อภาพตรงหน้ากำลังปรากฏหญิงสาวร่างบางที่เธอเกลียดนักเกลียดหนา และคำพูดก่อนหน้านี้ของปลายฝนก็ทำให้เธอนึกอิจฉาขึ้นมา คำพูดที่บอกว่าปลายฝนนั้นมีแฟน
พรึ่บ!
ฝ่ามือบางดึงผ้าม่านปิดลง ก่อนที่เธอจะก้าวขาออกจากห้องไปด้วยความเร่งรีบ เพราะความอิจฉาที่มีแต่ไหนแต่ไรของเธอทำให้คะนิ้งไม่อาจปล่อยให้ปลายฝนมีความสุขได้
แกร็ก~
คะนิ้งเปิดประตูออกไป ก่อนที่เธอจะเดินตรงดิ่งไปยังชายหนุ่มหญิงสาวที่ยืนมองหน้ากันอยู่นั้น
“จะไปไหนน่ะ” เสียงของคะนิ้งปลุกให้ปลายฝนหลุดออกจากภวังค์ เธอหันขวับมามองตามเสียงเรียกทันที
“คะนิ้ง” เสียงอ่อนแรงของปลายฝนทำให้วาโยขมวดคิ้ว
