เขาทาบทับร่างบอบบางจนไม่สามารถไหวติงได้ ทุกอย่างอยู่ใต้อาณัติอย่างแยบยล คนที่เคยขัดขืนก็ไม่อาจฝืนแรงชายชาตรีได้ ปล่อยให้เขาซุกไซ้ตามเรือนกายของเธออย่างจำนน มีเพียงหยาดน้ำตาเท่านั้นที่รินไหลอย่างสื่อความหมายว่าเธอนั้นเจ็บปวดอยู่ในอกเหลือแสน...
"ท่านมันคนใจร้าย ฮึก ฮึก" ฟาตินได้แต่พึมพำพร้อมกับสายธารน้ำตาที่รินไหล เมื่อไม่อาจฝืนแรงห้ามเขาได้จึงทำได้เพียงต่อว่าอย่างจำนนเท่านั้น
"น้ำตาก็ไม่ช่วยอะไรได้ในยามนี้" อานัสทำเมินเฉยต่อความเสียใจที่หญิงสาวถ่ายทอดออกมา ใบหน้าที่แปดเปื้อนน้ำสีใสแม้จะไหลรินต่อเนื่อง ก็ไม่อาจจะทัดทานแรงราคะตอนนี้ให้มอดลง
...ดวงตากลมหลับพริ้มอย่างจำยอมด้วยความทุกข์ระทม ปล่อยให้เขาระดมจูบซับตามเรือนกายอย่างช้า ๆ เสื้อผ้าที่สวมใส่ค่อย ๆ หลุดหายจนร่างกายของเธอนั้นเปลือยเปล่า ฝ่าเท้าที่ได้รับบาดเจ็บถูกกระทำด้วยความระมัดระวัง
"ฮึก อึก..." เธอสะอื้นร่ำไห้นอนนิ่งบนเบาะหนั
