“เป็นไปไม่ได้ หลานชายของข้าน้อยถูกตีที่ศีรษะ เขานอนรักษาตัวอยู่แต่ในเรือนจะออกไปก่อเรื่องใหญ่โตเช่นนั้นได้อย่างไรกัน” หมิ่นเจาโพล่งออกมาก่อนผู้ใด
“สามหาว!! หากท่านนายอำเภอยังไม่ได้เรียกตัวผู้ใดออกมาให้การ ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่มีสิทธิ์กล่าวคำอันใดทั้งสิ้น อย่าให้มีอีกเป็นครั้งที่สองนะข้าเตือนไว้ก่อน” ทหารรักษาการณ์ตวาดใส่หมิ่นเจาทันที เป็นเหตุให้บุรุษสูงวัยต้องอับอายจนหน้าดำไปที่เสียอาการต่อหน้าผู้คนมากมาย
“หลังจากที่พวกเจ้าแยกย้ายกลับกันไปแล้ว พวกเจ้าแต่ละคนไปที่ใดบ้าง และมีผู้ใดยืนยันได้บ้างว่าพวกเจ้าไม่ได้ไปที่ตรอกหูถ่ง” ฮั่วเหรินซานตั้งคำถามต่อหลังจากที่ใช้สายตาไม่พอใจมองไปที่หมิ่นเจาปราดหนึ่ง
เด็กหนุ่มทั้งห้าคน ต่างก็บอกกล่าวถึงสถานที่ที่พวกเขาไปในช่วงตั้งแต่หลังเลิกเรียนจนถึงเช้าวันถัดมา ฮั่วเหรินซานยังเปิดโอกาสให้ผู้ปกครองของเด็กหนุ่มทั้งห้าออกมายืนยันซ้ำอีกครั้ง ซึ่งทุกคนต่างก็อยู่แต่
