ออกจากร้านขายผ้าสกุลซิ่วมาได้ หลี่หยุนก็ขอให้เจ้าของเกวียนที่เขาจ้างวานให้มาส่งพาไปหาบ้านเช่าภายในเมืองฮวงหัวทันที
"หากเป็นร้านค้าเล็กๆ ในเขตย่านการค้าก็จะดีไม่น้อยเลยทีเดียว เจ้ารู้จักที่ใดที่มีหน้าร้านให้เช่าหรือไม่เล่า" หลี่หยุนส่งเสียงไปเบื้องหน้าถึงคนบังคับเกวียน
"เอ๋ ท่านผู้เฒ่า ท่านคิดจะทำการค้าด้วยเช่นนั้นหรือ?" คนบังคับเกวียนรีบยั้งปากเอาไว้เมื่อครู่เขาเกือบจะพูดต่อไปแล้วว่า ท่านแก่ชราเช่นนี้ยังจะทำสิ่งใดไหวอยู่อีกหรือ
"ข้าก็มีความคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ เจ้าลองแนะนำดูหน่อยเถิดข้าไม่ต้องการร้านใหญ่โตอันใดหรอก เงินทองข้าก็ไม่ดีมากมายเพียงนั้น หากได้อยู่อาศัยด้วย ทำการค้าเล็กๆ ไปด้วยก็คงจะดีไม่น้อย"
"ข้าคิดออกอยู่ที่หนึ่งล่ะ ที่ตรงนั้นแต่เดิมเคยเป็นร้านขายตะกร้าสานของสามีภรรยาคู่หนึ่ง แต่หลังจากสามีของสตรีผู้นั้นเสียชีวิตไปหญิงหม้ายเจ้าของร้านก็ย้ายไปอยู่กับบุตรชายของนางที่ทำงา
