(ด็อจ) "จะไปไหนด็อจ" พ่อถามผมทันทีเมื่อเห็นผมเดินลงมาจากบนชั้นสองของบ้าน "พ่อ..." ผมเดินเข้าไปนั่งตรงโซฟาตรงข้ามกับพ่อแล้วเอ่ยขึ้น "แกมีอะไรไม่สบายใจไหม เล่าให้พ่อฟังได้นะ" ผมเห็นสีหน้าและแววตาของพ่อที่มองมา เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับศิลาพ่อยังไม่รู้ สีหน้าของพ่อมองผมด้วยความห่วงใย ผมมันลูกที่ไม่ได้เรื่องสักนิด เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวแต่กลับทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง แล้วเรื่องที่ผมเป็นก็ไม่อยากปิดบังพ่อแล้ว ผมอึดอัด! ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมพยายามเลี่ยงการพบเจอของศิลา ซึ่งพ่อจะช่วยทุกครั้งแต่แค่ยังไม่รู้ว่าผมกับศิลาคบกันแบบคนรัก ผมแค่บอกว่าเราทะเลาะกันตามแบบเพื่อนปกติ "พ่อครับ" "ทำอะไรด็อจ!" ผมขยับตัวลงไปนั่งกับพื้นแล้วก้มกราบเท้าของพ่ออย่างรู้สึกผิด พ่อคงตกใจกับสิ่งที่ผมทำตอนนี้ ผมทำไปเพราะตอนนี้ไม่ไหวจะปิดกลั้นไว้ได้ ผมไม่อยากปิดพ่ออีกต่อไป แต่ไม่รู้พ่อจะรับได้ไหม ผมก็เต