ครีมอาบน้ำหอม ๆ

720 คำ
(ศิลา) ผมได้เสียงบ่นยุบยิบจนผมต้องตื่น ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนผมใช้แรงไปค่อนข้างเยอะ สิ่งที่ผมทำผมรู้ตัวเองดี แต่ผมคงไม่รู้สึกผิดหรอกนะ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นผมพยายามห้ามใจแล้ว แต่เมื่อการถูกรุกล้ำมันบานปลาย ผมเลยทนไม่ไหว สุดท้ายก็จบลงด้วยเรื่องอย่างว่า ผมขับรถมาส่งไอ้ด็อจที่ผับ แล้วผมจึงขับรถออกมาเพื่อไปหาผู้หญิงที่ผมนัดหมายไว้ แม้จะมาก่อนเวลานัดหมายก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงเธอก็เปิดประตูต้อนรับผมอยู่แล้ว เธอชื่อมัดหมี่ เป็นคนน่ารักอ้อนเก่ง ผมคุยกับเธอบ่อยและควงบ่อยที่สุด ซึ่งเพื่อนสนิททั้งสองคนของผมคุ้นเคยดี กริ่ง กริ่ง...ผมกดกริ่งหน้าห้องของมัดหมี่ ผู้หญิงสวยที่ตอนนี้ผมคุยกับเธอเยอะที่สุด "ศิลา" เมื่อเธอเปิดประตูมาให้เห็นหน้า แววตาและรอยยิ้มสวยก็เฉิดฉายเด่นตรงหน้าผม ผมยิ้มอ่อนให้พร้อมกับเดินกอดคอเธอเข้าห้องไป ผมนั่งลงตรงโซฟารับแขก ไล่สายตากวาดมองร่างบอบบางตรงหน้า ที่เหมือนว่าเธอนั้นพร้อมเอื้ออำนวยแก่ผม สายตาระดมจ้องมองไปยังส่วนเว้าส่วนโค้งที่ยืนเด่นตรงหน้า แววตาของเธอดูไร้เดียวสาน่าทะนุถนอม ผมค่อย ๆ หยัดตัวลุกยืน แล้วเดินเข้าไปหาเธออย่างสื่อความหมาย เข้ามาในห้องส่วนตัวขนาดนี้จะรีรออะไรจริงไหมครับ? "อย่าทำตัวน่ารักเกินไป เพราะผมจะไม่ปรานีคนที่ยั่วยวนอารมณ์ของผมหรอกนะครับ รู้ไหม?" ผมหยุดยืนใกล้ ๆ เชยคางมนให้เชิดเงยมองหน้าผม ก่อนจะก้มดมกลิ่นหอมจากร่างกายของเธอ ที่คละคลุ้งด้วยครีมอาบน้ำที่หอมฟุ้งเข้าจมูกของผม "จะดมอีกนานไหมคะ หมี่ว่าศิลา...อื้อ" เธอที่อยู่ใต้ความสูงพูดขึ้นเหมือนกำลังจะสั่งอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่รีรอให้เธอได้เว้นว่างพร่ำพูด ปรี่ประชิดจูบปากเธอทันที มือของผมกำและบีบเคล้นสองเต้าอวบอิ่ม ลงน้ำหนักมือโดยไม่กลัวว่าเธอจะเจ็บ ก็ตอนนี้อารมณ์ผมมาแล้วไงครับ ผมชอบการทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่หน้าตาของผมไม่น่าจะเป็นคนคิดแต่เรื่องใต้สะดือ แต่ที่จริงแล้วผมได้หมด ถ้ามันทำให้ผมสดชื่นเบาสบายตัว "รอไม่ไหว อยากกระแทกแรง ๆ ..." ผมผละปากออกจากการบดจูบมัดหมี่ แล้วพูดใกล้หูเธอเบา ๆ "อาบน้ำไหมคะ เดี๋ยวหมี่อาบให้" เธอเงยหน้ามองผมอย่างท้าทาย ซึ่งผมรู้ว่าเธอไม่เคยกลัวที่จะขึ้นเตียงกับผม นี่แหละถึงทำให้ผมนั้นมาหาเธอบ่อย ๆ "อาบแบบไหนครับ หื้ม?" ผมยกยิ้มมุมปาก แล้วย้อนถามเธอ "แบบไหนก็ได้ที่ศิลาต้องการ" มัดหมี่เธอพูดพร้อมกับปรายสายตามองผม ช่างยั่วยวน ปั่นอารมณ์ของผมจริง ๆ "เอาสิ...ผมไม่เคยขัดหมี่อยู่แล้ว" ผมขยับก้าวขาถอยห่างเธอหนึ่งก้าว กางเขนออกอย่างสื่อความหมาย ว่าเธอนั้นจะต้องเป็นคนจัดการถอดเสื้อผ้าให้ผม "ก็ศิลาน่ารักแบบนี้ไง หมี่ถึงไปไหนไม่รอด" "และวันนี้คนที่ไม่รอดก็น่าจะเป็นหมี่" "หมี่ยอมไม่รอดค่ะ...ไปค่ะหมี่จะอาบน้ำให้ ขอทดลองครีมอาบน้ำกลิ่นใหม่เลยแล้วกัน" เธอพูดด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับจัดการปลดกระดุมกางเกงยีนให้ผม สายตาคมก็เงยหน้าสบตา ผมมองการกระทำของเธออย่างพึงพอใจ จนในที่สุดทุกอย่างก็ร่วงหล่นลงพื้น เหลือเพียงร่างกายของผมที่มีมัดกล้ามที่โชว์ต่อสายตาเธอ เพราะว่าเธอยังหวังดีอุตส่าห์เหลือกางเกงบ๊อกเซอร์หุ้มตัวตนของผมไว้...แล้วจับมือผมเดินเข้าห้องน้ำไป และมีสายตาสุดแสนจะเย้ายวนมองหันหลังกลับมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า วันนี้คงมีการออกรบที่ยาวนาน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม