10

1095 คำ
“กินได้หมดค่ะ” “ต่อจากวันนี้ไปอีกสามเดือน เธอต้องกินอาหารตามที่จัดไว้ให้เท่านั้น และต้องออกกำลังกายทุกวัน” พูดจบ จิลลาเพยิดหน้าไปทางประตู “ติมาพอดี” จุติรับน้ำจากนิด เด็กสาวคนรับใช้มาจิบ ค่อยทักสองสาวที่นั่งอยู่ “คุยอะไรกันครับ” “แผนการมีลูกชายของพวกเธอไง” จิลลาบอกหน้าเรียบ ไม่ถึงนาที หลังจากนั้น เสียงรถอีกคันขับมาจอดขนาบข้างรถของจุติ อึดใจ เสียงเปิดปิดประตูรถดังแว่วเข้ามาถึงในบ้าน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงผิวปากของคนมาใหม่ “ทำอะไรกันอยู่เอ่ย” เสียงทักดังลอยเข้ามาก่อนตัว ไม่นานใบหน้าหล่อคมเข้ม คิ้วหนา ดวงตามีแววขี้เล่นเป็นมิตรค่อยปรากฏตามเข้ามาหลังจากนั้น อรนลินเห็นอีกฝ่ายก็ทักด้วยน้ำเสียงดีใจเกือบถึงขีดสุด “พี่เทน” “ยัยหนูดีตัวจ้อย” หัสนัยทักทายกลับอย่างสนิทสนม ดีใจไม่ต่างกัน แต่พอเห็นแววตา สีหน้าของจิลลา ก็เงียบไป ถามขึ้นว่า “มาทำอะไรอยู่นี่ล่ะเรา” “เมียผม พี่เทน” จุติไม่ได้แนะนำ แต่บอกเพื่อให้อีกฝ่ายออกมาห่าง ๆ จากการนั่งชิดกันแบบนั้น หัสนัยอ้าปากค้าง มองเธออย่างไม่อยากเชื่อกับที่จุติบอก “ว่าไงนะ ยัยหนูดีตัวจ้อยเนี่ยนะ เมียของติ” จุติพยักหน้ารับเครียด ๆ คนถามมองแล้วถึงกับยิ้มอย่างมีเลศนัย “พรากผู้เยาว์นี่หว่า” หัสนัยแซวยิ้ม ๆ ไม่มีใครตอบรับคำเขา ก็ค่อยหันไปยิ้มหวานให้จิลลา ทักด้วยสีหน้า น้ำเสียงเจียมเนื้อเจียมตัวว่า “สวัสดีเมี…” จิลลาขัดเสียงของหัสนัย ก่อนที่อีกฝ่ายจะทักจบเสียอีก “พี่จะไปเตรียมอาหารให้” “อะ...อ้าว เมียจ๋า” เป็นหัสนัยที่ร้องเรียกตามหลังไป เมื่อครู่เธอเห็นแววตาเรียบนิ่งของพี่จิลลาไหววูบไปจากเดิมก่อนจะลุกขึ้น จู่ ๆ ต่อมอยากรู้เรื่องชาวบ้านก็โตขึ้นในหัวของเธอ หันไปทางหัสนัย ถามด้วยท่าทีใส ๆ กระพริบตาปริบๆ “นี่พี่จิลลากับพี่เทน...” เป็นสามีภรรยากันหรือคะ ประโยคหลังเธอไม่ได้ถามออกไป แต่หัสนัยก็เฉลยในที่สุด “จิลลาเป็นภรรยาของพี่” “แล้วพี่คณะพยาบาลที่พี่เทนตามจีบตอนนั้นล่ะคะ” อรนลินจำได้ดีว่าหัสนัยมีฉายาว่าคาสโนว่า ‘คลั่งรักเด็กพยาบาล’ มากขนาดไหน ถึงขั้นจะเป็นจะตาย ที่อีกฝ่ายตัดสัมพันธ์เมื่อจับได้ว่าฝ่ายชายยังเจ้าชู้ไม่เลิก “ก็นี่ล่ะ แม่สาวคณะพยาบาลที่พี่ตามจีบ” “พี่จิลลานี่หรือคะ” “อือ” “แล้วทำไม...” คำถามมากมายในหัวผุดขึ้นมาราวกับตาน้ำที่เพิ่งขุดเจอ แต่ยังไม่กล้าถามตอนนี้ สมัยที่เธอเข้าเรียนตอนปีหนึ่ง ตอนนั้นหัสนัยอยู่ปีสี่แล้ว พอเธออยู่ปีสี่ หัสนัยก็ยังอยู่ปีสี่ ไม่จากไปไหนเสียที แถมยังลงเรียนเจอกันอยู่ตั้งหลายวิชา ทำงานกลุ่มด้วยกันออกบ่อย จึงรู้ว่านิสัยแท้จริงนั้นของหัสนัยนั้นเป็นเช่นไร อรนลินมองใบหน้าหล่อเหลาของหัสนัยด้วยสายตายิ้มได้ ผู้ชายอะไรทำไมดูเหมือนในชีวิตจะไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนเลยก็ไม่รู้ สองคนนี่ คงคิดว่าอยู่กันตามลำพังล่ะมั้ง ตรงนี้ยังมีเขายืนอยู่นะเว้ย! จุติคิด มองอย่างขุ่นเคือง เอาเถอะ สองวัน ไม่ต้องรอมันแล้ว จู่ ๆ จุติก็นึกอยากจะผลิตลูกชายมันคืนนี้เลย ที่บอกว่าจะให้โอกาสได้เตรียมตัว เขาขอเอาคืน ไม่ให้แล้วโว้ย! จิลลาปกปิดความประหม่าที่มีต่อหัสนัยไม่มิดเอาเสียเลย อรนลินคิดขำอยู่ในใจ แล้วก็ตงิด ๆ อยากเป็นผู้ช่วยรุ่นพี่อย่างหัสนัยขึ้นมาเสียอย่างนั้น “เมียจ๋า ให้พี่กลับมาอยู่ด้วยกัน ได้หรือยังจ๊ะ” “…” “เมียจ๋า เมื่อวานพี่โดนม้าของติถีบ จนล้มสะโพกข้างนี้ของพี่กระแทกกับพื้นอย่างแรงเลย ไม่รู้ว่าหักไหม เมียมียาติดมาไหมจ๊ะ” “…” “เมียจ๋า…” “เพล้ง!” เสียงช้อนของจิลลากระแทกลงบนจานอย่างแรง ทำให้ทุกอย่างเงียบกริบในทันที “พี่อิ่มแล้วจะเข้าห้องก่อน พรุ่งนี้รอพี่ด้วยนะติ พี่มีธุระจะคุยด้วย” จิลลาว่าจบ ขยับร่างอวบออกจากเก้าอี้ ลุกไปในทันที “เดี๋ยว เมียจ๋า รอผัว อ๊ะ รอพี่ด้วย” “พี่เทน อย่าตามเลยพี่ เดี๋ยวจะยิ่งโกรธไปใหญ่” ‘โกรธ’ นั่นสิ สองคนนี้โกรธเรื่องอะไรกัน อรนลินตักอาหารเข้าปากเคี้ยวไปพลาง แววตาเต้นเป็นประกายวาววับด้วยความอยากรู้จนล้นปรี่ออกมา จนจุติมองมาแล้วก็เห็นได้ในตอนนั้น “เมื่อไรจิลลาจะหายโกรธพี่เสียทีวะติ” “พี่เคลียร์เรื่องผู้หญิงของพี่ได้หรือยังล่ะครับ” “พี่ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลยนะ ติก็รู้” “ผมจะไปรู้อะไรกับพี่ด้วยล่ะ ไม่เกี่ยวกัน” จุติบอกอย่างทอดทิ้งในทันที “อะไรวะ พี่สาวติก็จะทิ้งพี่ แล้วน้องติก็ยังจะทิ้งพี่เทนไปอีกคนหรือวะ” “เอาเถอะครับ ง้อไปเรื่อย ๆ สักวันคงใจอ่อนเองนั่นแหละ” อรนลินถอนหายใจอย่างเซ็ง ๆ รวบช้อนส้อมวางเคียงกัน บอกว่าตนเองนั้นอิ่ม นิดที่ยืนรอรับใช้ด้านข้าง ถามขึ้นว่า “รับของหวานหรือผลไม้คะคุณหนูดี” “ไม่ต้องแล้วนิด หนูดีอิ่มแล้ว” หัสนัยที่ยังจัดการข้าวในจานไม่หมดร้องถามไปว่า “ของหวานมีอะไรนิด” “บัวลอยค่ะคุณเทน” “ของโปรดเราเลยนี่หนูดี กินไหม เดี๋ยวพี่กินเป็นเพื่อน” อรนลินยิ้มถูกใจ แล้วก็พยักหน้าว่ากิน จนจุติที่เฝ้ามองดูชักสีหน้าในทันที “หนูดีไม่เห็นรู้เลยว่าพี่เทนแต่งงาน” “ปุบปับน่ะ” หัสนัยบอกยิ้มๆ “แล้วเราล่ะ มาเป็นเมียนายติพี่ก็ยังไม่เห็นรู้เรื่องเลย นี่ถ้าเป็นคนอื่นพี่โกรธไปแล้วนะ น้องเมียแต่งงานกับเด็กเก่าพี่ ไม่มีใครบอกพี่สักคน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม