วันนี้สองสามีภรรยาตื่นกันแต่เช้าอีกคนรู้สึกวูบโหวงในใจไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึงจนได้ แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าดีแล้วสองปีเธอพยายามมามากพอแล้วปล่อยให้เขาสมหวังกับคนที่เขารักเถอะ ส่วนอีกคนเหมือนกำลังอยากลองใจมากกว่า แต่ดูจากที่ภรรยาเขาลุกขึ้นมาแต่เช้ามาค้นหาเอกสารแต่งองค์ทรงเครื่องเป็นทางการ ดันเป็นเขาเองที่ไม่รู้จะไปต่อยังไง
“เจอกันที่อำเภอช่วงสาย ๆ นะคะ” สัญญาบ้าบอสามปีก็ไม่สนคนมันพร้อมหย่าแล้วและเขาก็ตกลง ไต้คุณเป็นพวกชายจำพวกไม่รักษาสัญญาอยู่แล้วมีหรือจะสนที่ปู่เสนอข้อตกลงไว้ ก็ดีเหมือนกันแยกย้ายกันไปพบจิตแพทย์เถอะ
“รู้ใช่ไหมว่าถ้าไปถึงที่นั่นแล้ว จะมางอแงบอกว่าลองใจไม่ได้หรอกนะ”
“อิสรภาพที่คุณอยากได้คีย์กำลังจะคืนให้ ต้องมาพูดให้คีย์ไขว้เขวด้วยเหรอคะ?”
“ถ้าแบบนั้นก็ไว้เจอกันที่อำเภอ”
“ค่ะ”
เมื่อถึงเวลาเธอก็มาตรงตามที่นัดไว้แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นใครบางคนโผล่หน้ามา ใกล้ถึงเวลาไปถ่ายล
