“หมายความว่ายังไง?”
คีย์ตะวันเลิกคิ้ว หล่อนพึ่งจะเดินออกมาจากสนามบินกำลังจะขึ้นรถผู้ช่วยเพื่อกลับบ้านแต่กลับโดนเรียวมะปิดประตูใส่หน้า โผล่มาเก่งเหมือนผีก็ลูกน้องไอ้หลัวนิสัยหมานี่แหละ
“นายน้อยให้เธอไปพบด่วน”
“ไม่ไป ฉันพึ่งเลิกกองอยากพัก”
“นั่นมันเรื่องของเธอ”
“น่าเบื่อ”
ใบหน้างอง้ำเดินจ้ำอ้าวเข้ามาในห้องผู้ป่วยอย่างไม่สบอารมณ์ ก็ไม่เห็นว่าจะเรียกมามีธุระสำคัญอะไรนอกจากแหย่ให้เธอโกรธแล้วตบท้ายด้วยด่ากันเหมือนทุกที
“ถ้าพรุ่งนี้ไม่อยากขายขี้หน้าก็ตั้งใจศึกษาซะ”
แฟ้มหนาถูกโยนลงต่อหน้าคนมาใหม่ ไต้คุณเห็นหน้างอง้ำเหมือนตูดลิงก็อยากจะขำแต่ต้องกลั้นไว้
“ศึกษาอะไร ฉันต้องทำอะไรอีก”
“ออกงานกับฉัน”
“ไม่อยากไป”
แปลกที่เธอเอ่ยปากปฏิเสธไปทันที ทั้งที่มันเป็นสิ่งแรกที่เธออยากได้รับจากเขา นั่นก็คือการได้เดินเคียงข้างออกงานสังคมที่มีหน้ามีตา ตอนนี้กลับปฏิเสธและไม่ได้เล่นบทนางเอาแต่ใ
