ถ้อยคำต่าง ๆ จุกแน่นอยู่บริเวณลำคอไม่อาจเค้นมันออกมาได้เพราะเจ้าตัวกำลังกลั้นเสียงสั่นเครือเอาไว้เต็มที่
‘โทรหาทุกวัน แต่ก็เงียบ ตัวเล็กมีปัญหาอะไรหรือเปล่า ทำไมเงียบไป ไม่พูดอะไรเลยคะ? ที่รักส่งเสียงสักนิด อย่าเงียบไปแบบนี้!’ ปลายสายยังคงส่งเสียงถามอย่างร้อนรนเมื่อไม่ได้รับการตอบกลับ
ทางด้านอิงฟ้า หลังจากเปิดประตูห้องพักได้ ก็เข้ามายืนพิงประตูอย่างหมดแรงปล่อยร่างบางรูดไหลลงมานั่งกองกับพื้น มือสั่นเทาดึงโทรศัพท์ออกห่างเพื่อไม่ให้เสียงใด ๆ ลอดผ่านไปให้คนปลายสายได้ยิน
อิงฟ้าตัดสินใจกดตัดสายปิดกั้นความห่วงใยจากแดนไกลที่เคยโอบกอดปลอบประโลมทุกเมื่อ ยามอ่อนล้าหมดแรง และคอยพยุงพาก้าวเดินยามเธอล้มเวลาต้องเผชิญกับปัญหาสารพัดที่ผ่านเข้ามา
ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะพูดคุย หรือบอกกล่าวเรื่องราวความผิดพลาด ครั้งใหญ่ในชีวิตให้กับ “เขา” คนนั้นได้รับรู้
แม้ที่ผ่านมาในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ไม่เค
