และค่ำนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ฟรานเชสโก สั่งให้เบนสันโทร.มาแจ้งกับคุณแม่บ้านมาเรียว่าไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นไว้รอ
“นายหญิงอิ่มแล้วเหรอคะ ยังคลื่นไส้อยู่ไหมคะ ทานนิดเดียวเองวันนี้”
“ไม่นิดนะคะคุณมาเรีย อิงเติมข้าวไปสองรอบแล้วค่ะ กับข้าวอร่อยมาก แต่อิงอิ่มแล้วจริง ๆ ค่ะ” คนบ้านนี้กะจะขุนให้เธออ้วนเป็นหมูหรืออย่างไรกันนะ กับข้าวน่าตาน่าทานเต็มโต๊ะราวกับจะเลี้ยงคนสักสิบคนถูกจัดขึ้นโต๊ะแบบนี้ทุกวัน จนบางวันอิงฟ้าต้องบอกให้ตัดรายการอาหารบางอย่างลงบ้าง ยิ่งช่วงนี้ฟรานเชสโกไม่ได้กลับมาทานอาหารเย็น อิงฟ้าเลยสั่งให้เตรียมกับข้าวแค่สองสามอย่างเท่านั้น
“เมื่อคืนคุณฟรานกลับตอนไหนคะ อิงนอนหลับสนิทไม่รู้สึกตัวเลยค่ะ” อิงฟ้าหันมาชวนคุยขณะลุกขึ้นออกไปเดินเล่นที่สวนด้านหน้าคฤหาสน์ โดยมีคุณแม่บ้านคอยเดินตามออกมาดูแลไม่ห่าง
“เอ่อ...ก็ประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่งได้ค่ะ ดิฉันก็จำเวลาไม่ได้” มาเรียอึกอักตอบด้วยเก
