บรรยากาศในรถเงียบงันมาจนถึงห้องเช่าเล็กๆ ของหล่อน ณดาเป่าปากอย่างโล่งอกเมื่อเห็นที่พักของตัวเองอยู่เบื้องหน้า
มือเล็กกำลังจะเปิดประตูรถ แต่ถูกคนตัวโตคว้าแขนเอาไว้เสียก่อน
“คุณจะทำอะไรน่ะ”
“อุตส่าห์ขับรถมาส่ง ไม่ขอบคุณสักคำหรือไงครับ”
ณดากัดปากแน่น มองเขาด้วยสายตาขุ่นเคือง “ฉันจำเป็นต้องขอบคุณผู้ชายที่ปล้ำจูบฉันทั้งวันด้วยหรือคะ”
“หือ? ผมเนี่ยนะ”
“ก็ใช่น่ะสิ คุณนับนิ้วดูสิว่าคุณจูบฉันไปกี่ครั้งแล้วในเวลายี่สิบกว่าชั่วโมงน่ะ” หล่อนกระชากเสียงสูงอย่างแง่งอน “แล้ว... แล้วยังไม่รวมที่คุณจับ... หน้าอกของฉันอีก”
ธีโอหัวเราะร่วนอยากจะโกรธก็โกรธไม่ลง “แล้วอยากให้จูบอีกหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่... อย่าเชียวนะ” มือเล็กยกขึ้นปิดปากทันที ดวงตากลมโตหลังแว่นตาหนาเบิกตากว้าง “เราจะไม่ติดต่อกันอีกแล้ว”
ชายหนุ่มไหวไหล่น้อยๆ ก่อนจะเอียงศีรษะเข้ามาหา “แน่ใจหรือว่าไม่ต้องการเจอผู้ชายหล่อๆ แบบผมอีกแล้วน่ะ”
